[jarooo]

Witam serdecznie,

to mój pierwszy post, i od razu zwracam się z wielką prośbą o jakąś wstępną poradę.
U mojej mamy przeprowadzono biopsję, w wyniku której zdiagnozowano pleomorficznego mięsaka G3.
Mama ma 75 lat, mięsak znajduje się w okolicy pachwiny prawej nogi.
Nie wiem za bardzo co robić dalej. W poniedziałek jestem wstępnie umowiony na konsultację ze specjalistą od radioterapii. Nie wiem na co się nastawiać.
Od czytania Internetu człowiek głupieje. Doczytałem się m. in. informacji, że mięsaki G3 są nieuleczalne i nie ma sensu stosować radioterapii i chemioterapii, a pozostaje tylko leczenie paliatywne.
Proszę o jakieś sugestie, co robić, jak zacząć, gdzie szukać porady?
Załączam wynik biopsji.

Dziękuję za pomoc.

[majkelek]

jarooo, wiitaj na Forum. Do pełnego obrazu klinicznego potrzebne są wyniki badań obrazowych. Czy mógłbyś je również zamieścić?

[Rafus]

A można widzieć gdzie się leczycie? Jeśli mięsak to tylko do CO w Warszawie do prof. Rutkowskiego na wizytę. To jeden z wiodących ściśle wyspecjalizowanych ośrodków na świecie. Mięsaki owszem mają to do siebie, że raczej są oporne na chemię i radioterapie co nie oznacza, że wcale nie są wrażliwe. Jeśli nie ma przerzutów odległych to dobre rokowania daje zabieg chirurgiczny. Dlatego tak ważne są wyniki innych badań obrazowych by wykluczyć rozsiew choroby. Proszę nie ulegać zasłyszanym opiniom oraz statystykom. Każdy przypadek jest indywidualny a szczególnie w przypadku mięsaków! Przebieg choroby może być bardzo zaskakujący zarówno pozytywnie jak i negatywnie.

[jarooo]

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Załączam wyniki badań obrazowych z 11 grudnia. Są to wyniki badań sprzed biopsji, ponieważ najpierw byliśmy z mamą w szpitalu w Tarnowie, a po przeprowadzeniu badań RTG i USG (załącznik) polecono nam właśnie konsultację i przeprowadzenie biopsji w CO w Warszawie.
17 grudnia byliśmy w Warszawie aby wykonać biopsję, jednak po kilku dniach dostaliśmy informację, że biopsja nie wykazała żadnych wyników i trzeba ją powtórzyć. Nie jestem lekarzem, ale tłumaczono mi, że wtedy było to lekkie nacięcie uda i nie udało się pobrać odpowiedniej tkanki.
Do Warszawy mamy około pięć godzin jazdy w jedną stronę. Mama znosi podróż koszmarnie. Ona nie może siedzieć w samochodzie. Uciskajanie guza przysparza jej ogromny ból, co chwilę wymiotuje. Dlatego uprosiliśmy nasz szpital w Tarnowie, aby tutaj powtórzono biopsję. Tym razem przeprowadzono zabieg w znieczuleniu zewnątrzoponowym, a do szpitala zamówiłem transport sanitarny refundowany.
Z badań wynika, że przerzutów właśnie nie ma. I stąd moja niewiedza co robić. Wiem, że CO w Warszawie byłoby najbardziej kompetentne, jednak mam naprawdę duże obawy co do transportu mamy samochodem. Dla niej to niewyobrażalna męczarnia. Nie wyobrażam sobie jazdy w tym stanie zwykłym samochodem, przez co po prostu nie wiem czy dojedzie.
Mama cały czas leży. Jeszcze samodzielnie jest w stanie dojść do łazienki, ale z trudem. Cały czas odczuwa ból. Przeciwbólowo bierze Poltram Combo oraz przeciwzakrzepowo Fraxiparine 0,3 ml.

[Rafus]

Ja wiem, że może w polskich realiach to brzmi fantastycznie, ale musicie poprosić o transport sanitarny do Warszawy.Z tego co widać zmianę należy operować specjalistycznie. Nie tylko ze względów ratujących życie, ale i również ze względu na zachowanie podstawowego komfortu życiowego Waszej Mamy. Proponuje szczerze porozmawiać z onkologiem. Może uda Wam się przynajmniej załatwić transport karetką do CO w Krakowie? Pomimo mojego olbrzymiego szacunku wobec miejscowych lekarzy Tarnów absolutnie nie jest ośrodkiem do leczenia takiej choroby

[abigail]

Walczcie o leczenie w Warszawie! warto,to jest zupełnie inny wymiar leczenia.Ponad 4 lata temu moja babcia usłyszała diagnozę mięsak,też myśleliśmy że to już koniec,bo tu w Bydg niby w dobrym ośrodku onkologicznym postawiono krzyżyk i patrzono na statystyki (czyli 1 rok od przerzutów) ROk temu przez chwilę mielismy nieprzyjemność podjęcia próby podawania chemii tu na miejscu - rozpisanej,bez żadnej filozofii - nawet temu nie byli tu w stanie podołać w Warszawie.W COI długo się czeka na wizytę,ale można wypożyczyć wózek inwalidzki w szpitalu na czas wizyty.Na piętrze na chemioterapii jest duża wygodna czysta łazienka,też da się wjechać na wózku.
Nie dajcie odebrać mamie i sobie nadziei.Nie czytaj internetu:) są w necie opracowania prof.Rutkowskiego,do nich warto zajrzeć.
Mama miała biopsję cienkoigłową?