Znalezionych wyników: 6

Bardzo serdecznie współczuję.

Andrzeju, wiem, że to nie jest łatwe, ale powinieneś przyjąć do wiadomości, że leczenie Twojej żony na tym etapie choroby, to tylko leczenie objawowe polegające na łagodzeniu dolegliwości, to jest zadanie dla HD. Poddawanie chorej obciążającym badaniom obrazowym mija się z celem, to nic nie zmieni. Objawy, które ma Twoja żona to w/g onkologa wskazanie do konsultacji neurologicznej, posłuchaj więc jego rady.
Pozdrawiam

Wszyscy wiemy, że słodycze w nadmiarze to nic dobrego, myślę, że pielęgniarka nie mogła odpowiedzieć inaczej z racji wykonywanego zawodu. Wszyscy też wiemy, że prawie każda kobieta zdrowa, czy chora ma zrywy na słodycze trudne do opanowania, sama potrafię w ciągu kilku godzin zjeść paczkę ptasiego mleczka. Oczywiście nie pozwalam sobie na taką rozpustę zbyt często. Mój mąż chory na tę samą chorobę co Twoja żona przeszedł przez zajadanie się słodyczami, było to po radioterapii OUN, minęło, nie pamiętam po jakim czasie.

Mój mąż podczas naświetlań i jakiś czas po nich pił siemię lniane, dwa razy dziennie, naprawdę pomagało na podrażnienia popromienne.

Andrzeju, napiszę Ci na przykładzie mojego męża, który przechodził leczenie radykalne składające się z radiochemioterapii, to było najbardziej obciązające, wtedy czuł się bardzo żle, natomiast samą radioterapię znosił znacznie, naprawdę znacznie lepiej niż samą chemioterapię.
Pozdrawiam serdecznie.

Andrzeju
Ja również towarzyszę swojemu mężowi w chorobie, też drobnokomórkowiec, co mogę Ci doradzić w kontaktach z lekarzami, to delikatnie bo lekarze to wrażliwcy na punkcie swoich autorytetów, ale pokazuj im, że tematyka związana z chorobą nie jest Ci obca, podejrzewam, że podobnie jak ja przestudiowałeś to forum wzdłuż i wszerz, więc potrzebną wiedzę masz. Bądż nieustępliwy wręcz stanowczy, w razie potrzeby wydrukuj sobie wytyczne Polskiego Towarzystwa Onkologicznego i tym się podpieraj.