Znalezionych wyników: 5

Niech idzie spokojnie, a Ty trzymając go za rękę odprowadż go bezpiecznie na ten drugi brzeg.

Astro
Mój mąż podczas chemioterapii miał bardzo męczącą czterostopniową czkawkę, dyżurujący lekarz na onkologii, do którego telefonowałam z pytaniem co zrobić żeby ulżyć, bo leki nie pomagały, zaproponował wdechy i wydechy do przystawionego worka foliowego, nie wiem na czym to polega , ta metoda trąca trochę archaizmem i jakimś ludowym sposobem, ale pomagało.

Astro, za jakiś czas przekonasz się, że to była z lepszych decyzji w Twoim życiu, powiem, że nie chciałabym pracować dla takich potworów, które w takiej chwili nie mają zrozumienia, jeśli staje się przed wyborem mieć na chleb lub nie mieć, wówczas niejeden z nas podejmuje decyzję wbrew sobie i pracuje. Nasi kochający ojcowie, zawsze chowają się na drugi plan, nie chcą robić nam kłopotów i komplikować życia, jestem pewna, że Twój tata jest z Ciebie bardzo dumny i wzruszony Twoją decyzją o pozostaniu z NIM do końca.
Mój wielki szacunek w Twoją stronę, trzymaj się dzielnie jak do tej pory i trwaj do końca z mężczyzną, który kocha Cię bezwarunkowo, pamiętaj żaden facet nawet ten najbardziej kochający nie umie kochać tak jak TATA.

Skoro tak jest, to znaczy, że tak być musi, najważniejsze, że nie odczuwa bólu. Ile to może potrwać? Pewnie już niedługo, wyczuwam, że Twoje zmęczenie osiągnęło apogeum, rozumiem Ciebie doskonale kilkanaście godzin temu przeszłam przez to samo, choć póki co nikt z moich chorych nie wybiera się jeszcze w ostatnią drogę, ale opieka nad nimi, ich humory zrobiły z moją psychiką swoje.
Trzymaj się dzielnie, dasz radę!
Ściskam serdecznie.

Astro, pozwolę sobie wtrącić kilka słów opierając się na własnych doświadczeniach z rodzicami, szczególnie z tatą, myślę, że relacja ojciec-córka, jest relacją szczególną, my córki jesteśmy dla naszych ojców całym światem, jesteśmy dla nich ideałami kobiet, mój tata chory na zaawansowane POCHP kilkakrotnie otarł się o śmierć i wiesz co, pomimo najlepszej opieki lekarskiej w tym czasie najbezpieczniej czuje się przy mnie, nie przy mamie, nie przy moim bracie, ale właśnie przy mnie, kocha moją mamę , kocha mojego brata, ale ja córka jestem dla niego kimś wyjątkowym, to działa w obie strony. Ja nie wahałam się odłożyć wszystkiego na póżniej i jestem pewna, że nigdy nie będę tego żałować. Jeżeli odłożysz plany zawodowe, może być tak, że w przyszłości trafisz na coś lepszego i bardziej satysfakcjonującego, a czasu którego zabraknie dla Twojego taty, kiedy podejmiesz decyzję o pozostaniu w pracy cofnąć się niestety nie da.Jeżeli jest tak, że decyzja o rezygnacji z pracy nie pozbawi Ciebie chleba, to myślę, że warto pobyć z tatą do końca.
Pozdrawiam, życzę dużo siły i podjęcia decyzji, która da Ci ulgę.
Barbara