Znalezionych wyników: 11

DRONKO
Współczuję Tobie z całego serca tej wielkiej straty, nauczysz się żyć bez niego, choć jak wcześniej napisałam , już nic nie będzie w życiu takie samo. Cząstka taty pozostała w Tobie, pielęgnuj ją i kochaj. Myślami i sercem jestem przy Tobie. Trzymaj się jakoś ::rose::

DRONKO, można żyć, nic nie będzie już takie samo, nie będzie to życie gorsze, ale będzie już INNE,od czasu kiedy zajrzałam w oczy śmierci, może to się wydać dziwne, ale stałam się człowiekiem bardziej refleksyjnym, spokojniejszym, lubię siebie taką. :/pociesza:/

i

Twój niepokój wynika z troski, ze strachu, również z tego, że dotychczas głównie Ty byłaś "łącznikiem" pomiędzy rodziną i lekarzami teraz większość opieki sprawują fachowcy. Dronko, my uświadomione przez to forum, oraz nabytą wiedzę podczas leczenia naszych bliskich jesteśmy"ciężkimi członkami rodzin" dla personelu szpitala czy innej jednostki leczniczej, usłyszałam to kiedyś od lekarza, którego chyba zbyt mocno "przyciskałam do muru", dziś jestem bardziej finezyjna, staram się ufać. Najlepszym rozwiązaniem będzie Twoja szczera rozmowa z lekarzem, zgłoś mu wszystkie swoje obawy i wątpliwości.

Dronko
Pewnie, że dobrze, że tata zaczyna się gubić nie dziwię mu się, ja jestem zdrowa, tak myślę

, młodsza od Twojego taty i wierz mi, że też się gubię, nie pamiętam po co weszłam z pokoju do kuchni, nie pamiętam po co udałam się do sklepu i mogłabym przytoczyć jeszcze wiele innych takich sytuacji, to się zdarza naszym chorym i nam jako ich rodzinom. To co się nam w życiu przytrafiło skołowało nas tak. Dronko Twój tata jest w hospicjum, w miejscu najlepszym w tej chwili dla niego i Ty już nie musisz mieć wszystkiego pod kontrolą, zostaw to fachowcom. Rozumiem chyba w czym rzecz , podczas choroby taty nabrałaś takiego rozpędu, że trudno się Tobie teraz wyhamować, ale dla dobra swojego wyhamuj.
Ściskam.

Dronko
sama widzisz jak stan taty zmienia się z godziny na godzinę, stacjonarne hospicjum to najlepsze rozwiązanie w Waszej sytuacji, natychmiastowa reakcja personelu to szybkie złagodzenie dolegliwości. Pomyśl jak trudno w takiej sytuacji jest w domu, pogotowie, które przyjeżdża nie zawsze prędko, transport do szpitala, a czas płynie, spanikowany i cierpiący chory i bezradna przerażona zmęczona do granic ludzikej wytrzymałości rodzina, trudne to wszystko tak, że aż brak słów. Ostudż taty zapały w sprawie wyjścia do domu dla jego i Waszego dobra.

Ściskam , trzymaj się dzielnie.

Jakże ja znam ten brak sił, Dronko wiesz co robię przy takich stanach u siebie? Idę do parku, siadam samotnie na ławeczce i płaczę, czasami pół godziny, czasami godzinę i co ciekawe nigdy nikt nie zatrzymał się i nie zapytał dlaczego płaczę, chyba mam napisane na twarzy " Chcę być sama, tylko ja i moje łzy", jak już nie mam sił dalej płakać podnoszę się po drodze kupuję sobie ogromnego loda, kiedy go zjem siły wracają. Znajdż proszę jakiś sposób, wyrwij się na godzinę lub pół po siłę, której teraz tak potrzebujesz.
Ściskam.
Barbara

Dronko

W myśl obowiązujących przepisów obawiam się, że skoro nie pozostajesz z tatą we wspólnym gospodarstwie domowym i tata jest człowiekiem żonatym wspomniane przez Ciebie zwolnienie lekarskie z tytułu opieki nad chorym członkiem rodziny w ilości 14 dni nie będzie Tobie przysługiwało.

http://www.infor.pl/prawo...em-rodziny.html

[ Dodano: 2015-08-28, 23:19 ]
Spróbuj może u swojego lekarza rodzinnego wziąć zwolnienie na siebie, wytłumacz w czym rzecz, Twój rodzinny może przy odrobinie dobrych chęci podciągnąć zwolnienie pod depresję na skutek długotrwałego stresu, zazwyczaj lekarze w takich sytuacjach wykazują wiele zrozumienia.
Trzymaj się, ściskam.

Dronko

Kilka lat wstecz, podczas anginy i temperatury dochodzącej do 40 stopni traciłam świadomość i w/g pózniejszej relacji rodziny wygadywałam straszne głupoty, może u Twojego taty gorączka jest powodem splątania.
Ściskam mocno, trzymaj się dzielnie.

Dronko
Może te jagody są przyczyną kłopotów trawiennych, z tego co się orientuję napar z suszonych jagód ma właściwości zatrzymujące biegunkę, natomiast surowe jagody działają odwrotnie.

Śledzę Wasze zmagania, przykro mi bardzo, że sprawy idą w takim kierunku. Trzymaj się dzielnie.

Plastry można ciąć, ja tak robię za poradą Madzi70.