Znalezionych wyników: 2

Chyba trzeba oswoić się z myślą, że przychodzi taki moment, że lekarze już nic nie mogą zaproponować. U nas ta radioterapia paliatywna niosła chociaż taką motywację, że zawsze to jakiś krok do przodu, że jeszcze coś można zrobić, więc jeśli u Twojej mamy by była taka możliwość, to myślę, że warto spróbować, chociaż przecież co pacjent, to inna sytuacja. Za to chemioterapii onkolog odmówił. Znaczy mówił ostatnio na wizycie, że jak mamę w tym hospicjum wzmocnią, to mamy się zgłosić, no ale jak ona jeszcze nie wstaje, to chyba sprawa przesądzona.

Tak, masz rację- cała rodzina przeżywa to wszystko i to nie tylko domownicy, ale po prostu cała rodzina. To wielki cios i przewrócenie życia do góry nogami.

Moja mama po deksametazonie była bardzo pobudzona, sprzątanie robiła generalne hehe. Ale to wszystko trwało może z miesiąc, teraz się pogorszyło. Zwiększona dawka sterydów trzyma ją przy życiu chyba..ale już działania nie widać, bo ani siły nie ma, ani apetytu.

Jak tak piszesz o tym wszystkim Aniu, to ja mam identyczne obawy i dylematy i też jestem przerażona tym wszystkim. Boję się, że niewłaściwie zareaguję w momencie, kiedy nie będę miała kogo pytać o zdanie, a mamie się pogorszy. Najchętniej z każdym najdrobniejszym pytaniem i zmianą mamy stanu dzwoniłabym do lekarza, ale to chyba nie ma sensu.. Coraz częściej się zastanawiam jak ja sobie dam radę.

Pozdrawiam i trzymaj się mocno.