Znalezionych wyników: 11

Cleo, tak bardzo, bardzo mi przykro..
Pamiętam Twoje pierwsze pytania na innym forum, na którym się poznałyśmy...

Przytulam Cię bardzo mocno. Strata mamy to ogromna strata.
O jednym tylko pamiętaj: t a m jej jest lepiej, t a m jej nie boli..
I Ona Cię nie opuściła - będzie nad Tobą czuwać zawsze. Zawsze w sercu będziesz czuła Jej obecność.
ściskam,
a jeśli potrzebowałabyś czegokolwiek pisz (choćby poprzez pw).

Cleo, niech jest nieobecna, najważniejsze, że nie cierpi. Te leki to dobre rozwiązanie, drzemie, przysypia, patrzy sobie, może nie całkiem "przytomnie" wszystko odczuwa i interpretuje, ale nie cierpi. Powtarzaj to sobie i gdybyś miała jakiekolwiek wątpliwości to wiedz, że tak jest dobrze i tak być powinno. Sprawić jej ulgę, ograniczyć ból i cierpienie - to jest najważniejsze.
Prof Religa w jednym ze swoich wywiadów, w których rozprawiał na temat swojej choroby powiedział, że nie boi się między innymi dzięki temu, że współczesna medycyna potrafi bardzo ograniczyć ból i inne dolegliwości. Strach przed bólem u chorych terminalnie jest wielki. Jest to więc, prócz tego by mama czuła, że przy niej jesteś, priorytet - przeciwdziałać jej dolegliwościom.
Reszta ma drugorzędne znaczenie.
ściskam bardzo mocno.

Cytat:

Leczenie objawów ze strony układu oddechowego

Związane jest nierozerwalnie z leczeniem schorzenia podstawowego. Należy doprowadzić do ustalenia histologicznego typu nowotworu. Ma to decydujące znaczenie w dalszym procesie terapeutycznym. Kolejnym krokiem jest określenie stopnia klinicznego zaawansowania procesu nowotworowego. Leczenie zostaje wdrożone na podstawie powyższych informacji i obejmuje postępowanie chirurgiczne, chemioterapię, radioterapię lub kojarzenie tych trzech metod, w zależności od rozpoznania typu histologicznego nowotworu i stopnia klinicznego zaawansowania.
W zaawansowanej fazie choroby większe znaczenie odgrywa postępowanie objawowe, które najczęściej polega na stosowaniu leków łagodzących poszczególne objawy. Z wymienionych powyżej metod najczęściej stosuje się paliatywne napromienianie chorych z zespołem żyły głównej górnej, rzadziej chemioterapię bądĽ leczenie hormonalne w przypadku nowotworów hormonozależnych np. raka piersi.
W przypadku kaszlu i duszności ulgę może przynieść podawanie opioidów: kodeiny, dihydrokodeiny, a zwłaszcza morfiny, często w skojarzeniu z lekami uspokajającymi (Midazolam). W miarę postępu choroby często dawki opioidów i leków uspokajających są zwiększane, co może powodować z jednej strony mniejsze odczuwanie duszności przez chorych, z drugiej jednak większą senność i gorszy kontakt. Mówimy wówczas o wywołaniu tzw. sedacji, na którą jednak lekarz powinien uzyskać wcześniej zgodę chorego i rodziny. Znaczącą rolę odgrywa także podawanie steroidów (Deksametazonu) oraz leków rozszerzających oskrzela, najczęściej drogą wziewną. W leczeniu duszności pozytywną rolę odgrywa tlenoterapia, możliwa do zastosowania również w warunkach domowych, dzięki wypożyczeniu koncentratorów tlenu. W przypadku krwioplucia najczęściej stosuje się leki przeciwkrwotoczne Etamsylat (Cyclonamina) i kwas traneksamowy (Exacyl), niekiedy steroidy i paliatywną radioterapię.

źródło TUTAJ

Cleo, weź pod pachę te informacje i biegnij do lekarza - wezwij może na prywatną wizytę jakiegokolwiek internistę / lub wezwij lekarza w ramach hospicjum domowego -
na pewno można ustawić leki tak, by zmniejszyć cierpienie mamy.
Daj znać, co i jak, będę zaglądać.

W przypadku silnych bóli kostnych można rozważyć:

Cytat:

Izotop promieniotwórczy samaru 153Sm-EDTMP Samar to pierwiastek z grupy lantanowców, występujący w rzadkich typach ziem, wykazujący powinowactwo z układem siateczkowo-śródbłonkowym oraz kośćmi. W połączeniu z fosfonianem etylenodwuaminocztero-metylenofosfonianem – EDTMP) wykazuje powinowactwo z tkanką kostną. Stosunek wychwytu preparatu w obrębie przerzutu do wychwytu w zdrowej kości wynosi 17:1, w szpiku kostnym około 0,15% dawki. Izotop samaru 153Sm emituje promieniowanie beta o energii maksymalnej 0,81 MeV (średnia energia elektronów – 0,23 MeV) i zasięgu w tkankach do 3 mm oraz promieniowanie gamma o energii 103 keV (około 28% rozpadów). Półokres trwania izotopu (T1/2) wynosi 46,8 godziny. U około 80% pacjentów lek jest skuteczny, a efekty działania są odczuwalne już w drugim tygodniu od podania. Działanie przeciwbólowe jest jednak krótsze niż w przypadku strontu i wynosi 2–3 miesiące, choć u około 40% chorych trwa jeszcze w 16 tygodniu po podaniu preparatu. Kolejną dawkę leku można zaaplikować już po 8 tygodniach [7,8,9]. Zaletami 153Sm-EDTMP są stosunkowo szybki początek działania oraz mniejsza mielotoksyczność niż strontu 89Sr.

źródło TUTAJ

Jednak zdaje mi się, że mam Twoja nie miała jeszcze chemioterapii drugiej linii?

Cleo
żeby była jasność : TK pokazało zmianę w kości czaszki a nie w OUN (mózgu). Podkreśla się w wyniku, że raczej jest to łagodne ognisko osteolityczne, sugerują jednak wykonanie rezonansu magnetycznego by wykluczyć, że to przerzut.
Tak więc może być to przerzut (niestety prawdopodobne ze względu na wywiad), ale nie ma na tę chwilę takiej pewności.
Najważniejsze, że obraz OUN jest "czysty".
Reszta wyszła tak sobie :\ Naświetlania paliatywne okolic żeber po stronie lewej z tego co pamiętam miało już miejsce?
Pytanie: czy rozważano podanie strontu?

Hej Cleo

Ty się nie martw tylko się ciesz, że mama jest w dobrej formie!

A niech sobie pozwoli :-D

Ok, do sedna ;-) : Bez mieszania alkoholi - niech mama sobie "wytypuje" jeden rodzaj;) i na nim poprzestanie. Odradzam drinki.
Albo: tylko czysta zimna wódka, albo tylko wino (o ile nie będzie to jakieś tanie, siarczyste byle co;) albo tylko piwo (nie wiem czy się pije piwo na weselach, sory - nie na czasie jestem

)
I w umiarkowanej ilości i w sposób rozłożony w czasie. I nie na czczo.
I tyle :-D

Nie odmawiaj mamie małego grzechu ;-) - niech się cieszy życiem, skoro forma jej dopisuje. Za kilka miesięcy, za rok - może już nie mieć okazji do popełnienia takiego rodzaju "grzechu", jestem pewna, że zdajesz sobie z tego sprawę.
Niech się bawi, a umiar pewnie zachowa - myślę, że tak tylko straszy ;-) :-D

ściskam mocno! Bawcie się dobrze:-)

Aredia to pamidronian - lek z grupy bisfosfonianów, podawany dożylnie.
Lekiem "nowszej generacji" jest zoledronian (Zometa) i udowodniono przewagę tego ostatniego, jednak głównie w leczeniu przerzutów do kości raka gruczołu krokowego oraz raka sutka.
Jeśli podanie Zomety nie będzie możliwe to oczywiście bierzcie Aredię.
Ta ostatnia podawana jest we wlewie ok 2 godzinnym. Po takim wlewie można się spodziewać (w ok 30% przypadków) objawów grypopodobnych: bóle stawów i mięśni, gorączka. prócz tego zaczerwienienie buzi, czasem wahania ciśnienia.
Wszystko to potem mija. Po kilku dniach (do 10) powinien pojawić się efekt przeciwbólowy powyższego leczenia.

Pabi-Dexamethason to steryd. Słusznie przepisany. Z tego co pamiętam chyba już w grudniu pytałam dlaczego Twoja mama nie przyjmuje sterydów (działają przeciwobrzękowo i p/bólowo).

cleo

Rak płuca w stadium rozsianym jest niestety chorobą nieuleczalną.
Na rokowanie (czas przeżycia) wpływa kilka czynników:
czy przed rozpoznaniem przerzutów do kości było leczone ognisko pierwotne
czy są stwierdzone inne przerzuty odległe
czy przerzuty do kości są leczone: naświetlaniem i bifosfonianami.

Opierając się na danych statystycznych: średnia czasu przeżycia chorego z przerzutami do kości w NDRP, leczonego napromienianiem wynosi ok. 4 miesięcy.
Wydłuża czas przeżycia o ok. 3 mies. (a więc do ok. 7 miesięcy - to średnia!) stosowanie bifosfonianów -> warto więc dopilnować by takie leczenie zastosowano.

Plasterki z fentanylem oraz (przede wszystkim) naświetlanie powinny przynieść dobry efekt przeciwbólowy.

przytulam mocno..
pisz, ze wszystkim co Cię dręczy,
postaram się pomóc.

Fentagesic to fentanyl (podobnie jak Durogesic), umieściłam na naszym forum przed chwilą trochę informacji na ten temat TUTAJ. Jest tam trochę jasnych i rzeczowych wniosków - poczytaj.
Meta ad ossam to po łacinie: przerzuty do kości.
Naświetlanie - tak, powinno być miejscowe, celowane na dane ognisko przerzutowe.

ściskam.

No niestety :-(

Żebro (po stronie lewej) i okolica prawego łokcia na pewno.
Niestety wygląda też na to, że jest rozsiew w kręgosłupie..

Trzeba się zabrać za leczenie typowe dla uogólnionego rozsiewu raka płuca w kośćcu (bisfosfoniany?, stront-89?) by spowolnić przebieg choroby. Godne rozważenia jest naświetlenie paliatywne miejsc szczególnie bolesnych (żebro?)
Można by wziąć pod uwagę chemioterapię II linii, choć poprzednia skończyła się chyba niedawno? (2-3 miesiące temu?)

Kiedy wizyta u onkologa?

ściskam mocno.

Hej cleo33 !!

Pamiętam doskonale cały Twój wątek - stadium IIIB, jednoczesna chemioradioterapia, długo nie wykonywano żadnych badań obrazowych i mamę bolały nocami żebra...
Nie kojarzę jedynie w którym płucu był guz pierwotny - chyba lewym?
Tak, czy siak - niestety sprawdził się czarny scenariusz :-(

Tak przypuszczałam, że tak właśnie może być - z tego co opisujesz TK pokazuje typowy obraz przerzutów w płucu lewym (okrągłe ogniska meta), przy czym co najmniej jeden z nich nacieka żebro. Stąd ten ból od kilku miesięcy..
Scyntygrafia może pokazać dodatkowe (mniejsze) ogniska nacieku / lub przerzutów raka do kośćca - o ile są.
Trzeba się koniecznie zorientować, czy będzie możliwe paliatywne napromienianie zmiany w żebrze - taka radioterapia miałaby działanie stricte przeciwbólowe.

Pozostałe narządy (jamy brzusznej) są bez zmian (to oczywiście jest dobra wiadomość).

Cleo33, bardzo, bardzo mi przykro. Szanse na wyleczenie w stopniu IIIB NDRP są niestety prawie żadne, i od dawna podejrzewałam, że może być naciek na żebra (ten ból mamy) - jednak mimo wszystko jest mi jakoś nieswojo; zżyłam się z Waszą historią i jakoś w głębi serca liczyłam chyba na niespodziewanie dobre rozwiązanie. Cudów jednak nie ma :-(

Postaraj się może w sposób rozważny rozmawiać z mamą - nie byłoby teraz potrzebne jej wielkie rozczarowanie i załamanie wprost przedstawionym rokowaniem (chyba, że tego sobie zażyczy) - mogło by bowiem przynieść niepożądany skutek w formie rezygnacji mamy z udziału w badaniu klinicznym (pamiętam, że i tak się wahała). A mama powinna wziąć udział w tym badaniu - zawsze są to jakieś nowe, nie odkryte jeszcze do końca możliwości.

Ściskam Cię mocno, pisz gdy tylko będziesz miała taką potrzebę. My tu jesteśmy.