Znalezionych wyników: 2

Spojrzałem jeszcze raz w to, co mam na ten temat. 70 % pacjentów z rakiem pęcherza zgłasza się do lekarza ze stadium T1. U 15 - 20 % tych z czasem rozwinie się z T1 zaawansowanie T2 i wyższe. Nowotwory low grade (g1, g2) odnawiają się (50 % szans) i mogą również atakować ścianę mięśniową pęcherza (5% szans). Nowotwory wysokiego ryzyka G3, CIS, wieloogniskowe mogą być groźniejsze. Odnawiają się w 70 % przypadków i rozwijają się dalej (t2 i wyższe ) w 30 % przypadkach.

Pacjenci z chorobą wysokiego ryzyka (CIS, G3, zmiany wieloogniskowe, szybko się odnawiające etc.) stają się kandydatami do wspomagającego leczenia wlewkami dopęcherzowymi. Wykorzystuje się do tego celu wlewki BCG, interferon, mitymicynę C, doksorubicynę i inne. Z testowanych leków największą skuteczność miały wlewki BCG. Przy uwzględnieniu jednak rozwoju choroby w przeciągu pięciu lat rzeczywiście brakuje dowodów na skuteczność wlewek BCG w powstrzymywaniu rozwoju choroby. Brakuje również dowodów na to, że operacja usunięcia pęcherza już w przypadku zaawansowania T1 choroby wysokiego ryzyka jest skuteczniejsza niż w przypadku kiedy na usunięcie decydują się już pacjenci z zaawansowanie T2, czyli z nowotworem naciekającym. Tyle moje źródła. Wynika chyba z tego, że dla chorych z G3 T1 i tak nie ma innej drogi niż leczenie nożykiem elektrycznym(turbt). Ważne są częste kontrole u urologa i kontrole ścian pęcherza i odrostów robione kamerką. I warto porozmawiać również o leczeniu wspomagającym (o wlewkach). W ogóle z lekarzami warto rozmawiać.

Bez paniki. Jeżeli nie stwierdzono komórek mięśniówki w wycinku to jest to t1. Leczenie to zabieg turbt i nożyk elektryczny. Jeżeli często odrasta to wtedy dopiero BCG. Ważne są regularne kontrole na badaniu kamerką ścian pęcherza.