Znalezionych wyników: 4

Ajwon, nałóg jest chorobą, więc siłą rzeczy nieleczony bywa silniejszy. Poszukaj, w Warszawie na pewno są jakieś ośrodki wspomagające rzucenie palenia.

Inna sprawa - w obecnej sytuacji palenie lub niepalenie papierosów nie ma już wpływu na rozwój nowotworu i na czas przeżycia. Na rzucenie palenia jest już o wiele lat za późno. Od papierosów powstaje nowotwór, ale rośnie sobie potem już na własną rękę i niezależnie od nich, dlatego rzucanie palenia ma sens jedynie w wypadku, gdy jest szansa na całkowite wyleczenie (żeby nie doprowadzić do powstania nowego nowotworu).

Rzucanie palenia na tym etapie, na jakim jest Twoja mama, to raczej minimalizacja skutków ubocznych chemii jak i efekt psychologiczny robienia czegoś, odnoszenia jakiegoś zwycięstwa. Oczywiście ten ostatni efekt tez jest ważny.

Czyli: jeśli chory chce rzucić palenie lub je ograniczyć, to warto to wspomóc (także tabletkami czy plastrami nikotynowymi, ew. papierosem elektronicznym).
Jeśli nie chce rzucać, to niech pali.

Cytat:

Staram się jak mogę żeby pomóc mamie. Całe to staranie zostalo tak jakby olane.... tak się czuję. Jakby mi bardziej zależało....

Myślę, że powinnaś mamie opisać te uczucia. Masz prawo się tak czuć.

Cytat:

Mówi, że czuje się tak jakby 2 dni spała, albo dużo wypiła i miała dużego kaca z tą róznicą, że glowa ją nie boli, ale czuje że jej szumi.

To bardzo typowy opis samopoczucia po chemii, nie wydaje się, by miało to być powodem do niepokoju.