Znalezionych wyników: 3

Daga123 to wszystko dopiero się stało. Daj tacie trochę czasu i sobie. Może martwisz się o niego niepotrzebnie. Ja martwiłam się tak o mojego tatę. Moja mama miała 51 lat i też z tatą mieli plany przed sobą, tak jak piszesz mieli zacząć żyć. Mama nie miała okazji poznać osobiście swojego pierwszego wnuka bo brat mieszka w stanach a Filip urodził się chory i nie mógł go przywieść.
Boli, boli bardzo-wiem i co można powiedzieć. Teraz bądź razem z tatą i wspierajcie się.
Mnie też po smierci mamy odechciało się żyć ale pomyślałam, że ona była by na mnie za to zła - kochała życie, tłumaczyła, że jeszcze dużo przede mną. Fakt jak te chwile mają cieszyć bez niej, no jak?
Nie wiem ale mam nadzieję, że dam radę i będę się cieszyła życiem tak jak ona by tego chciała. Trzymaj się! Twoja mama bardzo Cię kocha i swoje wnuki też więc zrób to dla niej i zadbaj o siebie i dzieci.

zgadzam się i to w 100% ...

Dziś kolejny tydzień bez mamy-szósty. Mama odeszła w październikową, cipła noc.
Tak samo myślę i tak samo czuję się jak emieve.
Moja mama też była dobrą, mądrą, kochajacą i kochaną osobą.
Przed nami pierwsze święta bez mamy...musze mieć dużo siły...ale czy znajdę