Znalezionych wyników: 49

Hej dziewczyny, co u Was?
Tata w domu? Jak się czuje?

Pozdrawiam ciepło

Witaj Melisa
Moja siostra w wieku 40 lat przechodziła leczenie raka nosogardła.
Proszę przeczytaj ten wątek:
http://www.forum-onkologi...rdla-vt1308.htm
Tak jak Ty prosiłam w nim o pomoc i już na pierwszej stronie dowiesz się z czym macie do czynienia.
Powolutku, wiem, że jesteście w szoku i wiadomości jest dużo.
Pierwsze leczenie jest standardowe to znaczy, że wszędzie będą leczyć tak samo.
Przy wyborze kierowałabym się możliwościami danego ośrodka. Nie wiem jak jest w Rzeszowie. Gliwice to klinika, tam kierują trudniejsze przypadki, ale też można dłużej czekać na leczenie. Czy mają lepszy sprzęt? Do diagnozowania jest tomograf, rezonans, a to macie. A co tata by wybrał? Bo bardzo ważne jest podejście pacjenta, jego zaufanie do lekarzy. Szkoda trochę tego Rzeszowa, bo odbyło się tam konsylium, macie naprawdę wszystkie potrzebne badania i tylko czekać na termin przyjęcia do szpitala. Będzie zrobiona tzw. maska czyli jeszcze dokładniejsze badanie pod radioterapię. Napromieniana będzie cała szyja i nosogardło. Być może, a raczej na pewno podają chemię, która wzmocni działanie radioterapii. "To się topi pod wpływem radio" tak w 2010r. powiedziała lekarka do mojej siostry. Przerzuty do szyji są "normalne" w przypadku tego nowotworu. Nazywają je chyba lokoregionalne. Moja siostra miała naświetlaną prawą i lewą stronę szyi. Dostała maksymalną ilość lamp. Tam w wątku pisze, ale chyba ponad 30. A wykonanie badań usg to sprawdzenie czy nie ma przerzutów odległych. Nie ma, więc myślę, że będą leczyć radykalnie, czyli doprowadzi to do całkowitego usunięcia nowotworu i powrotu do zdrowia, czego Twojemu tacie życzę:)
Tak jak w moim wątku napisała DSS leczenie będzie agresywne, bo i rak jest agresywny. Dobrze, że macie dostać PEG. Moja siostra schudła 20 kg po leczeniu. Jeżeli tata już teraz chudnie to nie ma na co czekać.
Dobrze, że się tym interesujesz i chcesz wiedzieć więcej. Trzeba trzymać rękę na pulsie.
Ściskam i pozdrawiam serdecznie _littleflower_

Witaj! Wszystko zależy chyba od celu jaki chcą osiągnąć lekarze, biorąc pod uwagę możliwości zdrowotne pacjenta. Jeżeli chemia ma być podawana w dłuższym okresie to pewnie założą port, żeby cały czas nie kłuć żył. Na pewno chemia będzie silniejsza od tej podawanej w 1 dniu, dlatego jest rozłożona w czasie. Pytanie, czy tata na tyle źle się czuje, że muszą już podać silniejszą chemię, czy też chcą spróbować silniejszego leku, bo może tata dobrze zareaguje i będzie możliwość dalszego leczenia.
Trzymajcie się, pozdrawiam serdecznie.

"Stabilizacja utrzymuje się od roku 2012" to jest chyba najpiękniejsze zdanie:)
Gratuluję, bardzo cieszą takie wiadomości :bravo"

Pozdrawiam!

Kmis trzymam kciuki za wyniki badan!!! A my w styczniu do kontroli:)
Pozdrawiam

Paulinko przyjmij wyrazy współczucia ode mnie i całej naszej rodziny, zawsze będziemy wspominać te spotkania z Wami na zlocie.
Łączymy się z Tobą w tym bólu.

Wspaniałe wiadomości, bardzo dające nadzieję ::dance::

pozdrawiam

Witaj Anulko:) Trzeba zrobić przed, bo o tarczycy trudno wypowiadać się bez tych wyników i na pewno lekarz o nie zapyta. Koszt tych badań to ok. 40 zł, ale zrobisz je w każdej przychodni. Lekarz rodzinny może dać skierowanie, ale tylko na TSH z tego co się orientuję. Do endokrynologa dopiero jakby wskaźniki były poza widełkami.
Pozdrawiam

No i same dobre wiadomości, tak trzymać :okok"

Pozdrawiam

Patryku dobrze, że idziesz z tatą do poradni leczenia bólu, ale najważniejszy jest tutaj onkolog. Gdzie się leczycie? Czy w Centrum Onkologii we Wrocławiu, bo wcześniej napisałeś, że operacja taty była we Wrocławiu? Musicie porozmawiać z lekarzem onkologiem w sprawie leczenia wznowy miejscowej u taty, czy jest możliwe całkowite wyleczenie.
Tutaj na forum są osoby, które albo same przeszły chorobę albo mają kogoś bliskiego chorującego. Można coś doradzić, ale musiałbyś wkleić lub opisać ostatnie badania. Wtedy ktoś je porówna ze swoimi lub wedle swojej wiedzy spróbuje Ci pomóc. Dzisiaj ludzie interesują się chorobą swoich najbliższych, dużo czytają, porównują badania, wszystko po to aby pomóc.
Jeżeli miałabym coś od siebie doradzić, to wejdź do gabinetu lekarza razem z tatą (Ty lub ktoś z rodziny) i porozmawiajcie z lekarzem o bólach taty. Może wspólnie uda Wam się coś ustalić, ale nie posyłajcie tam tatę samego. Tata jest pewnie zagubiony i już pewnie sam nie wie co ma mówić, żeby w końcu jakiś lekarz mu pomógł.
Pozdrawiam ciepło. Iza-55.

Zoi przyjmij ode mnie i od siostry szczere wyrazy współczucia. Jesteśmy z Tobą.

"W życiu bowiem istnieją rzeczy, o które warto walczyć do samego końca". Ty walczyłeś.
Łączę się z Wami w bólu. Nie ma pocieszenia, można tylko bardzo współczuć.

Moniko przyjmij ode mnie i mojej siostry wyrazy współczucia.

Iwonko, ale Ty masz tę rodzinę umocnić. Nie trzeba ich na siłę uświadamiać jak poważna jest ta choroba. Może oni po prostu nie chcą obwieścić całemu światu, że wujek zachorował. Najważniejsze, że stosują się do zaleceń lekarzy i lekarze już wiedzą jak z nimi rozmawiać. A czy mogą coś zrobić więcej? Tak, umocnić chorego, dać mu nadzieję. Atmosfera w domu jest ważna. Zobacz, nawet jeżeli pozornie to bagatelizują to u nich jest jak dawniej, starają się żyć normalnie, śmieją się, mają swoje obowiązki. Może wujek patrzy na to wszystko i przez to czuje się spokojniejszy. To wszystko dla nich dzieje się za szybko, daj im trochę czasu.

Obertas powalcz o to leczenie w Niemczech. Profesor podał Ci dość szczegółowe informacje, może masz spróbować...
A co do odżywiania to czy żonie nie należałaby się taka kroplówka na wzmocnienie organizmu? Wiem, że w domowych warunkach też można podać.
Może nasza Pani Madzia coś by podpowiedziała?
Pozdrawiam i nie traćcie nadziei.