Znalezionych wyników: 2

Przyjmij najszczersze wyrazy współczucia. Dziękujemy, że podzieliłeś się z nami tym ogromnym bólem ostatnich dni odchodzenia Twojego Taty. Tata musiał mieć już wszędzie te komórki nowotworowe, jego dziwne zachowanie to pewnie jakiś ucisk w okolicy pnia mózgu. Tata już nie cierpi, ale zawsze pozostanie w Waszych wspomnieniach. Masz taką kochającą się rodzinę. Wy zawsze będziecie się wspierać. Moja kochana Mama odeszła w październiku 2017 r. i wiem, że nie ma pocieszenia w takiej chwili. Można jedynie współczuć i napisać jestem z Wami.

Witaj! Czytam Twój wątek i myślę, że to co napisałeś ma sens. Twój Tata bardzo to przeżywa i boi się. Wszystko tak szybko się dzieje, tu naświetlania, maska, nagle tracheotomia, no i towarzyszący ciągle ból. Myślę, że na spokojnie trzeba z Tatą rozmawiać, tłumaczyć cierpliwie, nawet po kilka razy, żeby Tata poczuł się pewniej. Nawet jak będzie w szpitalu to Wy tam cały czas będziecie czuwać, są telefony, może zadzwonić i porozmawiać. Napisz, czy wizyta lekarza w domu coś pomogła i czy zadbano dla niego o środki przeciwbólowe. Najgorzej jak boli, a wszyscy wokół bezradni. Tata musi poczuć ulgę w bólu i przyzwyczaić się do tracheotomii. Może w tym kierunku pójść, co myślisz? I zaglądaj tutaj, bo dziewczyny tak dobrze Ci radzą. Pewnie sam jesteś przerażony całą sytuacją.
Pozdrawiam ciepło _littleflower_