Znalezionych wyników: 5

Andrzeju. W Twoim przypadku tez powtarzam swoją prośbę: zostań z nami. Choć na trochę. Tyle w Tobie zrozumienia dla choroby, dla rozmaitych problemów w kontaktach i ze służbą zdrowia i z osoba chorą - tyle ciepła i dobroci...

Jesteś potrzebny

Awilem, przytulam mocno i życzę dużo siły. Jestem dumna, że poznałam tak świetnego syna - a więc świetnego człowieka.

Avilem - wyobrażam sobie, jak trudno opiekować się "trudną" osobą. Coś o tym wiem, bo widzę, jak sama okresami staje się "trudna". Bywa, że czepiam się naprawdę wszystkiego, mam poczucie krzywdy i osamotnienia w momencie, gdy wszyscy wokół kolo mnie skaczą, wybucham złością, niechęcią.

Ale z wielką wdzięcznością przyjmuję potem uśmiech zrozumienia u najbliższych, takiego natychmiastowego wybaczenia. I to pomaga mi wrócić do normalnej pogody ducha, do pozytywnych kontaktów.

Mam potem poczucie winy - jednak część zwalam na chorobę, na oddziaływanie raka na mój organizm, na mózg szczególnie.

Dużo serdeczności i wzruszenia - że wokół nas wiele jest ludzi naprawdę mądrych i dobrych. Bo przecież wytrzymujesz, prawda?

A ja właśnie dzisiaj jadę do hospicjum w Błoniu - chcę pogadać, obejrzeć - ale przede wszystkim zwiedzić wypożyczalnię sprzętu. Potrzebuję:
a. pulpit do pracy w łóżku. jak będzie dobry, to sobie kupię, ale wolę najpierw wypróbować pożyczony;
b. "trójkącik" do chodzenia. Widziałam niedawno w CO. Zamiast ohydnego balkonika starszy pan miał śliczny składany niewielki trójkołowiec. Boję się o nogę podjedzoną przez raka - bo albo boli,. albo - po morfinie - właśnie nie boli, ale może się złamać;
c. i dla męża ew. czajnik do robienia herbaty dla Alzheimerowców. To żart oczywiście.

Potrzebuję też się oswoić, dopóki mogę to jeszcze traktować jak żart (bo nie jest niezbędne).

Pozdrawiam serdecznie :lol:

Andrzej - napiszę coś, co natychmiast przyszło mi do głowy po przeczytaniu Twojej historii: ktoś za dużo pije. Zetknęłam się już kilkakrotnie z podobnymi przypadkami (z onkologią włącznie).

Bo w końcu pomylenie progresji z regresją (lub odwrotnie) - to nie jest ani niedouczenie, ani przypadek.

Dlatego MUSISZ wyjaśnić sobie dokładnie sprawę, jak jest z tym badaniem. Chociażby po to, żeby powtórnie się nie naciąć.

Nie lubię takich historii bardzo. I sądzę, że Ty także. Więc przepraszam - ale wydaje mi się, że to ważne.