Znalezionych wyników: 9

Madziorku - większy off topic: wredni, parszywi, paskudni ludzie ukradli Ci autko. Nie wiem, dlaczego, ale natychmiast równie paskudna myśl: dlaczego akurat Tobie, jak jest tyle aut na ulicy.

Z dużym współczuciem - i do samopoczucia, i do załatwiania, i do poruszania się.

Za to z mamą świetnie. Może tak już dłużej potrwa - czego Ci życzę. Ojciec też niezły (he, he) :lol:

Madziorek - przypomniały mi się z naświetlań dwie rzeczy. Pierwsza to pyszny budyń Słodka chwila, robiony na mleku skondensowanym z kartonika (1/3 szklanki mleka, 1/3 wody - zagrzać, dosypać budyń). Bardzo kaloryczne - da się na tym przeżyć naświetlania spokojnie. I druga - to siemię lniane robione do termosu, żeby było ciepłe cały dzień - do popijania w minimalnych ilościach, kiedy dokucza przełyk.

Spróbuj. I zazdroszczę już Mazur. Ja ew. na Zalew Zegrzyński na 2-3 dni.

Madziorek, kochanie moje - do pracy! Bo chorowanie to ciężka praca.
Przytulam Cię mocno - myślę podobnie jak jak agakata, uczę się dopiero tutaj pomagać samym byciem. Marzy mi się czarodziejska różdżka, która by leczyła.

Madziorek - przytulam mocno Was obie. Ale mam ochotę kląć.

Cholera, Madziorek, nie rób mi tego!!! Stale powtarzałam, że bliscy mają o wiele gorzej, jak sam chory - to na złość ("złośliwie i umyślnie" - jak skarżyły na siebie dzieci) sama zaczynasz chorować. Proszę przestać! Natychmiast!

Badania zrób, ale daj ewentualnie łapówkę, żeby wyniki dobre były.

A tak serio - naprawdę się przejęłam. Dużo współczucia, trochę strachu. Napisz coś więcej.

Madziorek, upadła kobieto - Jusia mądrze mówi. Każdy dzień jest ważny. I dla mamy, i dla Ciebie.

Przytulam

Trzymaj się; trzymajcie się razem z mamą.

W podobnych przypadkach czuję się bezsilna. A tak bym chciała coś zrobić, żeby pomóc. Przytulam wirtualnie, ale za to szczerze.