Znalezionych wyników: 2

Tak, Formalinko - siły i jeszcze raz siły duchowej...

Wigilia 2012 roku była ostatnią wspólną. Do tamtej pory wszystkie święta spędzaliśmy z moją Mamusią. Zeszłoroczna była pierwszą Wigilią bez Niej.

Opiszę fragment naszej historii z tego wyjątkowego dnia...

Przed południem byliśmy na grobie, zostawiliśmy modlitwy i stroiczek. Serce mało nie pękło mi z bólu. Mąż i synowie byli ze mną. Długo staliśmy nad Jej grobem. Ciężko było mi tego dnia ( wyjątkowego dnia) wrócić do domu....
Wigilię przygotowałam jak zawsze...., chociaż od czau do czasu ukradkiem ocierałam łzy.
Przy dodatkowym nakryciu postawiłam świecę, aby przypominała nam o Mamusi, która podczas poprzedniej Wigilii była z nami przy tym stole.

Tak, ta Wigilia nie była już taka radosna - jak poprzednie... To prawda, że pierwsza po śmierci najukochańszej, najbliższej osoby jest najtrudniejsza i serce mocno boli.

"Puste miejsce przy stole w tym roku w Wigilię będzie.
Tęskno nam za Tobą, bo z nami nie zasiądziesz."
Czas goi rany ale blizny zostają już na zawsze...

Życzę dużo spokoju wewnętrznego tym wszystkim, którzy stracili w tym roku kogoś bliskiego.
Jeszcze z całego serca życzę spokojnych, błogosławionych Świąt.