Znalezionych wyników: 8

Bardzo mnie przykro ::rose::

Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie

atthedisco, bardzo się cieszę, że zmierza ku dobremu oraz że Ty jesteś spokojniejsza. Sama widzisz, że to przetrwałaś, to ważna informacja dla Ciebie. Uświadomiłaś w sobie, że w Tobie jest siła. I pamiętaj o tym, że masz siłę w sobie, aby wiele przetrwać. Oraz pamiętaj, że strach ma wielkie oczy. Mam nadzieję, że nie będziesz miała taki wydarzeń, taki zmartwień, że Twoje zmartwienia będą mniejsze od tych, które sobie wyobrażasz oraz że jak gdyby co (odpukać w niemalowane) to podejdziesz do tego z większym spokojem, z większą wiarą.
Czekamy na dalsze informacje. Trzymamy kciuki
Pozdrawiam

atthedisco, z tego co czytam wynika, że powoli jest dobrze.

Aby stan Taty się poprawiał dalej.

Trzymam za to kciuki.
Pozdrawiam Cię

Nie denerwuje nas Twoje zachowanie, to nie oto chodzi. Tylko zwracamy uwagę, abyś się nie nakręcała na zapas, nie snuła czarnych scenariuszy. Jesteś potrzebna Tacie (i Twoja rodzina również), ale nie tak zdenerwowana, spanikowana. Żeby Tata Twojego spanikowania tak nie odczuwał.
Pisz, postaramy się nad tym Twoim spanikowaniem pracować

.

No fakt, że przypomniało im się rychło marychno...
Ale chyba lepiej to sprawdzić, niż gdyby miało być z tego jeszcze jakieś jedno 'nieszczęście'.

Część posta oraz dalsza część dyskusji zostały przeniesiony do wątku atthedisco w dziale Tu trzymamy kciuki.