Znalezionych wyników: 57

Droneczko,
Jako dopełnienie tego wątku przyjmij i tu ode mnie serdeczne wyrazy współczucia ::rose::

To już pewnie niedługo. Myślę o Was ciepło.

Dronka,
A jaką Tata ma saturację? Chodzi mi o to, czy duszność jest subiektywnym odczuciem (=saturacja jest prawidłowa, dałabym leki uspokajające z grupy benzodiazepin, np. Lorafen) czy obiektywnym (=saturacja obniżona i wtedy można spróbować inhalacje z lekó rozszerzających oskrzela, np. z Berodualu).

Może Tata dostaje inne leki na bóle przebijające? Są w postaci tabletek do ssania lub sprayu do nosa. Co prawda z innej grupy niż Lyrica, ale mogą okazać się skuteczne.

Droneczko,
Z tego co ja z kolei zrozumiałam, to HS jest na razie propozycją do rozważenia? Na Twoim miejscu zrobiłabym tak: Złożyłabym dokumenty do HS - nic na tym nie tracisz. Niech już leci kolejka (zwykle trwa to od 1 do 3 tyg.) a jak dojdzie Wasz termin i zadzwonią z informacją - zawsze możesz powiedzieć, że jeszcze sobie radzicie i niech biorą następnego z listy. Jak przyjdzie moment, że sobie przestaniecie radzić - telefon do hospicjum i macie miejsce natychmiast jak się zwolni. Przynajmniej u nas (Caritas) tak to działa, upewnij się, czy w Twoim hospicjum też.

Jeśli chodzi o dupnięcie pracą, to ja bym się zastanowiła nad tym od drugiej strony. Pomyśl, czy Ty chciałabyś/oczekiwałabyś od swoich dzieci rzucenia pracy i zajęcia się Tobą w takim stanie? Pytam zupełnie poważnie, różne rodziny różnie funkcjonują, w jednych jest nie do pomyślenia, żeby nie rzucić wszystkiego, w innych jest naturalne, że życie idzie swoim torem, a chorym zajmują się członkowie rodziny w miarę możliwości. Żaden sposób nie jest lepszy ani gorszy, wszystko zależy od stylu życia rodziny.

Patrząc zupełnie obiektywnie - do opieki nad chorym terminalnie optymalnie potrzeba 3 osób, które zmieniają się przy chorym i odciążają się wzajemnie w obowiązkach. Jeśli jesteście w stanie tak się zorganizować (Mama, Ty, siostra lub ktoś dochodzący na trochę) - dacie radę.

Komentarz dodany przez Moderatora: Richelieu: 2015-09-12, 20:09

Droneczko,
Jeśli lekarz odradził założenie PEGa to prawdopodobnie stan Taty jest bardzo ciężki. Natomiast nie jest prawdą, że warunkiem założenia PEG jest tracheostomia. Rzeczywiście, najczęściej jest tak, że pacjenci z PEG mają też rurki tracheostomijne, ze względu na naciek nowotworu, który uniemożliwia i oddychanie i odżywianie. Natomiast jeśli u Twojego Taty nie ma zaburzeń oddychania, a tylko zaburzenia połykania - decyzja o założeniu PEG jest decyzją pacjenta - chyba, że podczas kwalifikacji do zabiegu chirurg zdyskwalifikuje chorego z jakiegoś powodu. Z reguły też jest tak, że pacjenci z PEG żyją kilka/naście tygodni od zabiegu i umierają w wyniku rozwoju choroby nowotworowej, nie w wyniku powikłań pozabiegowych. Sam zabieg jest krótki i nieobciążający - mam na myśli gastrostomię zakładaną przezskórnie - wykonywany w znieczuleniu miejscowym.

Dlatego uważam, że wytyczne zalinkowane przez DumSpiro-Spero powyżej są napisane (przetłumaczone?) nieprecyzyjnie i wewnętrznie sprzeczne. Przykład:
"Gdy uwzględni się wymienione cele, zakres wskazań do stosowania PEG jest szeroki. Obejmuje on:
1) choroby onkologiczne - laryngologiczne (nowotwory nosa, gardła i krtani) oraz górnego odcinka przewodu pokarmowego, które upośledzają pasaż pokarmów; PEG można stosować w przypadkach nieoperacyjnych(...)"
Gdzie z drugiej strony mamy napisane:
"Przezskórne wprowadzenie zgłębnika do ŻD nie powinno być stosowane u nieuleczalnie chorych."

Często jest tak, że zakładamy PEG właśnie u chorych, którzy mają nowotwór w stadium nieuleczalnym. Podłączenie żywienia dojelitowego pozwala im funkcjonować w miarę normalnie przez kilka/naście tygodni. Bez tego skazalibyśmy ich po prostu na śmierć głodową.

Natomiast może tak być, że w przypadku Twojego Taty cała "akcja PEG" (kwalifikacja, oczekiwanie na termin, hospitalizacja, zabieg, opieka pozabiegowa) nie ma sensu, ponieważ stan jest na tyle ciężki, że Tata po prostu tego nie przeżyje, albo (co też trzeba wziąć pod uwagę) systematyczne podawanie żywienia przedłuży niepotrzebnie umieranie.

Basia2000 ma rację. Prawda ogólna jest jednak taka, że nie ma możliwości sprawdzenia, czy przypadkiem nie przeprowadziłaś się czasowo do Taty na okres jego choroby

Chyba decyzja zależy od Twojego lekarza z hospicjum domowego.
Oczywiście każdy normalny lekarz w tej sytuacji wystawi Ci zwolnienie na Ciebie i będzie zgodny z prawem. Ja używam rozpoznania "depresja reaktywna" i nie muszę ściemniać, że zapalenie oskrzeli

Pamiętaj też, że jest coś takiego jak urlop bezpłatny, który po prostu możesz wziąć - choć nie wiem, jak to wygląda u nauczycieli.

Stracił głos i piszczy? To ma grzybicę.
Choroba postępuje na pewno, ale nie dajmy się wpuścić w kanał "ma nowotwora, to wszystko wina nowotwora, nie będziemy nic leczyć, bo ma nowotwora".
Apeluję o trzeźwość umysłu, mimo wszystko

Jeśli zapalenie oskrzeli (skądkolwiek, ten guz przecież nie jest sterylny, siedzi w nim dziadostwa do licha i trochę) to przy Tatowej determinacji jest szansa na podniesienie

Myślę o Was ciepło :flower:

Grzybica grzybicą, poleczyć pewnie trzeba, ale raczej nie stąd gorączka.

Kaszel w grzybicy jest dość charakterystyczny, może lekarz miał doświadczenie i rozpoznał.

Czy lekarz wyjaśnił, po co antybiotyk? Jeśli jest tylko gorączka, bez cech zakażenia, to może ona pochodzić z oun - zwłaszcza, jeśli się nie daje obniżyć. A antybiotyk nasili bardzo zmiany grzybicze.

Jeśli lek przeciwgrzybiczy przepisany przez lekarza to flukonazol lub jakiś jego preparat - zastanowiłabym się. Wchodzi w interakcję z mnóstwem leków, niechętnie stosuję go u naszych - bardzo obciążonych - pacjentów.

Daj znać, co "wybadała" lekarka z HD.