Znaleziono 1 wynik

kkropka, ja bardzo Ci kibicuję i wspieram, niestety mam zablokowane konto i do niedawna miałam też problem z dostępem do internetu.
Wcześniej byłam zalogowana jako Wiosna , przeszłam to co Ty przechodzisz, z tą różnicą że umierał mój Mąż. Rana jest świeża...
Bardzo, bardzo Ci współczuję, i niewiele mogę poradzić , poza tym abyś jak najszybciej przeszła pod skrzydła Hospicjum Domowego. Twój Syn może być wtedy otoczony taką opieką, głównie przeciwbólową, jakiej nie zapewni żaden inny lekarz czy instytucja.
Priorytetem jest uśmierzenie w bólu.
Poza tym, mów do Niego, dotykaj z czułością i do niczego nie zmuszaj - do jedzenia lub picia...lub do dalszej walki... Ciężko to pisać, ale czasem ktoś chce już odejść, a najbliżsi mu ,, nie pozwalają"-zagrzewają do walki o każdy oddech, wołają ,,walcz, nie poddawaj się, nie możesz nam tego zrobić" ...
Śmierć tak bliskiej osoby jest wielką bolesną wyrwą dla nas, ale dla tak cierpiącego człowieka jest wybawieniem... Pozwól, żeby pewne rzeczy potoczyły się swoim trybem, żeby tylko nie cierpiał...

Przytulam, modlę się, mam Was w pamięci.
Bądź silna , bądź silna dla Syna.