Znaleziono 1 wynik

Drogi ccc11, widzę, że mamy dużo wspólnych cech, ja również charakteryzuję się pesymistycznym podejściem do życia. Paradoksalnie ciężkie przeżycia mocno zmieniają tę postawę - uczą radości z drobiazgów, życia chwilą obecną i niemartwienia się na zapas.

Ale nie o tym chciałam...
Zwrócił moją uwagę Twój wpis o Mamie - o tym, że nie martwisz się o Siebie tylko o Nią. Sama mam dzieci i jestem święcie przekonana, że choroba dziecka to największy dramat dla rodzica. Ale przerażeniem napawa mnie myśl, że chore dziecko, miast zająć się sobą i myśleć w o sobie, mogłoby dodatkowo dokładać sobie trosk martwiąc się o mnie - czyli o matkę. Wierz mi, myślę że Twoją Mamę również przeraziłaby myśl, że obawa o nią dodatkowo niszczy Twoją psychikę i dokłada Tobie zmartwień. Dlatego proszę, zrób to dla niej i przestań się o nią martwić. Zajmij się sobą, skup się na walce z chorobą. Ma zasadzie małych kroków, pokonuj kolejne trudności i dolegliwości, jakimi zarzuca Cię choroba. Ze wsparciem bliskich będzie Ci łatwiej walczyć z chorobą. A wsparcie matki to najsilniejsza i najbardziej skuteczna broń dla chorego dziecka.

Teraz to Ty potrzebujesz jej matczynego, 100% wsparcia i myślę, że ona chętnie Ci to wsparcie ofiaruje. Tak samo jak potrzebujesz wsparcia wszystkich bliskich i przyjaciół i śmiało masz prawo, a nawet obowiązek, tego wsparcia od nich wymagać.