Znalezionych wyników: 35

Lidziu- nie ma dobrych i złych reakcji.... Wcale nie jest powiedziane, że gdybyś została byłoby lepiej- tak wielki stres mógłby spowodować, że Tobie coś by się stało, a to z pewnością nie byłoby dobre dla M. Podczytuję Was cichutko i myślę ciepło! Jesteś dla mnie wzorem mądrej i oddanej walki i zdania nie zmieniam, ergo- żenady nie było.

Marzenna bardzo mi przykro! Tym bardziej, że wydawało mi się, że wszystko idzie w dobrą stronę... Eh.. Będę o Tobie ciepło myślała.
::rose::

Majuna celem chemioterapii paliatywnej nie jest wyleczenie tylko poprawa jakości i długości życia pacjenta. Zdarza się czasami, że reakcja na chemioterapię jest tak dobra, że pojawia się możliwość operacji i próby radykalnego leczenia- ale to nie jest w sumie cel tej chemioterapii- po prostu czasami się zdarza.

Pytanie czy 9 miesięcy coś oznacza- w sumie nie spotkałam się jeszcze z takim określeniem na etapie planowania leczenia- czy to nie było przypadkiem 9 cyklów chemioterapii? Może Chyba, że długość cyklu to miesiąc, ale to i tak nie słyszałam, żeby tak podawano (co nie oznacza, że tak się nie dzieje). Jeżeli dotyczyło to jednak rokowania to podawana jest zazwyczaj statystyczna przeżywalność w danym stadium. A każdy jest inny więc nie musi to oznaczać, że w konkretnym przypadku danego pacjenta- się sprawdzi. Spektakularnym przykładem "łamania" statystyki jest ks. Jan Kaczkowski- choruje na glejaka wielopostaciowego IV stopnia. Statystyki mówią 6- 12 miesięcy. A tu mija 41 miesiąc walki i nic nie wskazuje na rychłe zakończenie.

Zazwyczaj chemioterapia paliatywna jest łagodniejsza od tej podjętej w celu wyleczenia- chodzi o poprawę komfortu życia więc pacjenta nie męczy się bardziej niż to konieczne do osiągnięcia tego celu. Trzymaj się, szczególnie że jesteś daleko od domu- pewnie jest Ci jeszcze ciężej... Myślę o Was i trzymam kciuki, żeby wszystko toczyło się najlepiej jak to możiiwe!

Ks. Jan Kaczkowski został zdiagnozowany 01 czerwca 2012r. czyli żyje już 3 lata i 3 miesiące. I tego życzę Babci!

Żebyś się nie smuciła, że nikt się nie odzywa (to nie tak, że się nie interesuję- po prostu nie znam odpowiedzi na Twoje pytania)

Z laickiego punktu widzenia nie wydaje mi się, żeby to był przerzut z jelita cienkiego- zmiana jest niewielka, nie nacieka okolicznych tkanek... Raczej powiedziałabym, że może być odwrotnie (ale to tylko gdybanie- nie wiem).
Co do diagnostyki jelita cienkiego to do dyspozycji jest rtg, tomografia spiralna, USG, rezonans magnetyczny, test z kamerą w kapsułce. A biopsji zmiany w otrzewnej nie będzie? Bo to by może coś wyjaśniło....

No dobrze- a teraz czekamy aż ktoś mądry się odezwie :roll:

Pozdrawiam Cię cieplutko i nadal zaciskam kciuki, żeby było najlepiej jak to możliwe!

To nie tak.... Takie same rzeczy przydarzyły się Tobie- obudziłeś się, wypiłeś poranną kawę, za oknem świeciło słońce, śpiewały ptaki... Kota Ci mogę skombinować jak nie masz- będzie Ci mruczał przed zaśnięciem i witał o poranku... Różnica jest w świadomym dostrzeganiu tych wszystkich dobrych rzeczy, które się zdarzają każdego zwykłego dnia. I nie- nie chodzi o to, żeby udawać, że złe rzeczy się nie dzieją (zdarzyły). Chodzi tylko o to by pozwolić sobie na szczęśliwe chwile MIMO tego, że się zdarzają.

I tego Ci życzę Chłopaku.

Dla mnie najważniejsze to:

Porzucić gnuśny tryb życia mam zamiar od środy- jak nie będzie tak gorąco... Zazdroszczę Wam tych gór (w zasadzie spotkania ludzi, a nie gór).... Chociaż... Tam (w górach) ponoć "wszystko jest święte, wspinaczki wniebowzięte, króluje zeszłoroczny czas na posłaniu z liści buczynowych, do ziemi jest dalej niż do gwiazd, że aż zachwytu swego nie wysłowisz"- więc może i gór zazdroszczę......

Potrzymam kciuki, żeby jednak okazało się, że to nie jest ten "rzadki" i "źle rokujący".... Dopóki nie będzie potwierdzenia diagnozy- jest ciągle nadzieja... Przytulam cieplutko!

A ja kocham brodaczy... Wojewódzki zapytał Chalidowa czy kiedyś zgoli swoją brodę. Mamet bez wahania odpowiedział- tak, kiedy zostanę kobietą

Wątek Ewy znam tak dobrze, jak żaden.... Ma w moim sercu swoje miejsce na zawsze... Jakoś wcale się nie dziwię, że nie doszedłeś do siebie- ja też ciągle nie mogę uwierzyć, że już nie ma naszej Dziewczyny... Nie mogę pogodzić się z idiotycznymi wymogami, które trzeba spełnić, żeby dostać skuteczny lek, z ograniczeniami, niewiedzą lekarzy, terminami badań.... Złości mnie to po prostu... Eh- smęcę. A tego Ci raczej nie potrzeba.

Trzymam kciuki, żeby spotkanie przyniosło ukojenie i przytulam wirtualnie.

Eh Chłopaku.... Przytulam wirtualnie... Pamiętam o Twojej pięknej i dzielnej Dziewczynie... Nie tak miało być :cry:

Ja jeszcze mam takie spostrzeżenie (jak się mylę ktoś mądrzejszy mnie )... TK wykonano 09.12.2014r., 31 stycznia była pierwsza chemia, 06.02.2015r. stwierdzono progres- moim zdaniem wcale nie jest powiedziane, że chemia "nie działa"- guz rósł sobie od grudnia do 31 stycznia- nie wiemy jaki był duży przed pierwszym cyklem chemii- może zmiany były jeszcze większe i jednak leczenie przyniesie poprawę :roll:

Tym bardziej, że jak piszesz Tatuś dobrze się czuje, odżył, przybiera na wadze.... W każdym razie będę o Was cieplutko myślała i zaciskała kciuki, żeby wszystko potoczyło się najlepiej jak to w tej sytuacji jest możliwe!

Vikis na najważniejsze pewnie dla Ciebie pytanie- jakie Tatuś ma szanse- nikt nie jest Ci w stanie racjonalnie odpowiedzieć..... Często dopiero "otwarcie" pacjenta pozwala na określenie tego co się tak naprawdę dzieje... A i wtedy nikt nie wie jak się dalej potoczy życie- można się podpierać statystykami, ale w konkretnym przypadku może być zupełnie inaczej....

Jeżeli pytasz o szanse na powodzenie operacji to skoro lekarze się na nią zdecydowali- z całą pewnością uważają, że jakieś szanse są i potencjalne korzyści przewyższają ryzyko.
Jeżeli pytasz o szanse na wyleczenie- w tkance tłuszczowej nadbrzusza są węzły chłonne zajęte przerzutowo. Podejrzane są też węzły w przestrzeni okołoaortalnej... To moim zdaniem nie rokuje dobrze :( Ale nawet gdyby szanse na wyleczenie były małe nie oznacza to automatycznie, że nie będziesz się cieszyć Tatą jeszcze długie miesiące czy lata- leczenie paliatywne przynosi czasem zaskakująco dobre rezultaty. Niby rak jest nadal, ale siedzi sobie w uśpieniu i dłuuugo nie daje o sobie znać. Niezależnie zatem jakie są szanse- najważniejsze, żeby Tatuś je wykorzystał!

Trzymam kciuki, żeby się wszystko pojutrze udało. Będę o Was cieplutko myślała i trzymała kciuki zaciśnięte do białości!

Malinko- jestem, przytulam... Bardzo mi przykro, że Mama tak cierpiała, a Wy razem z Nią.... Zdałaś najważniejszy egzamin- z człowieczeństwa i miłości !

::rose::