Znalezionych wyników: 3

VikiS bardzo mi przykro, że nie dało się "wyciąć" wszystkiego.... Niestety- tak jak napisała Marzenka- dopiero po otwarciu jamy brzusznej chirurg widzi jak to naprawdę wszystko wygląda.... Badania obrazowe nie są doskonałe.... I to wcale nie jest rzadki przypadek, że czegoś nie było widać, a jednak jest.....

Bądź z Tatusiem, chłońcie każdą dobrą chwilę, cieszcie się dniem dzisiejszym. Chemioterapia paliatywna ma powstrzymać rozwój choroby, złagodzić dolegliwości. I oby tak się stało na jak najdłużej....

VikiS patrz na to inaczej- lepiej żeby operacja była dzień później ale BEZPIECZNA i zakończyła się sukcesem, niż dzień wcześniej i żeby coś poszło nie tak. Wiem, że czekanie jest okropne- nie da się myśleć o niczym innym ale dasz radę! Tata jest w szpitalu, lekarze wiedzą o wysokim poziomie glukozy i z całą pewnością podjęli już działania, żeby to ustabilizować. Zresztą w sytuacjach stresowych (a przed operacją przecież nie da się tak zupełnie nie stresować)- wysoki poziom glukozy nie musi od razu oznaczać niczego złego.

Myślę o Was cieplutko cały czas i trzymam kciuki! Pamiętaj, że nie jesteście sami!

Vikis na najważniejsze pewnie dla Ciebie pytanie- jakie Tatuś ma szanse- nikt nie jest Ci w stanie racjonalnie odpowiedzieć..... Często dopiero "otwarcie" pacjenta pozwala na określenie tego co się tak naprawdę dzieje... A i wtedy nikt nie wie jak się dalej potoczy życie- można się podpierać statystykami, ale w konkretnym przypadku może być zupełnie inaczej....

Jeżeli pytasz o szanse na powodzenie operacji to skoro lekarze się na nią zdecydowali- z całą pewnością uważają, że jakieś szanse są i potencjalne korzyści przewyższają ryzyko.
Jeżeli pytasz o szanse na wyleczenie- w tkance tłuszczowej nadbrzusza są węzły chłonne zajęte przerzutowo. Podejrzane są też węzły w przestrzeni okołoaortalnej... To moim zdaniem nie rokuje dobrze :( Ale nawet gdyby szanse na wyleczenie były małe nie oznacza to automatycznie, że nie będziesz się cieszyć Tatą jeszcze długie miesiące czy lata- leczenie paliatywne przynosi czasem zaskakująco dobre rezultaty. Niby rak jest nadal, ale siedzi sobie w uśpieniu i dłuuugo nie daje o sobie znać. Niezależnie zatem jakie są szanse- najważniejsze, żeby Tatuś je wykorzystał!

Trzymam kciuki, żeby się wszystko pojutrze udało. Będę o Was cieplutko myślała i trzymała kciuki zaciśnięte do białości!