Znalezionych wyników: 199

Droga Lidziu
Na wszystko jest jakiś sposób, tylko trzeba "otworzyć oczy" i rozejrzeć dookoła

Codziennie tego doświadczam, dlatego o tym piszę. W moim przypadku, cierpienie nadało sens życiu i dziś jestem zupełnie innym Radkiem niż np. dwa lata temu. Stało się to wtedy, gdy zrozumiałem, że cierpienie ma sens i nic w życiu nie jest bez sensu, jak to niektórzy mawiają.
To forum też się do tej zmiany przyczyniło i nadal korzystam z doświadczeń innych ludzi i jestem gotowy na zmiany.
Pozdrawiam Cię i całą Twoją rodzinkę.

Pamiętaj, że zawsze masz u mnie wsparcie i modlitwę.

Mam podobne doświadczenia. Mój Tatko odszedł gdy miałem 11 lat i wtedy nie można było tak swobodnie chodzić sobie po szpitalu jak teraz. Nawet nie zdążyłem się z Nim pożegnać, Umierał sam ( chyba tylko mama z Nim była z siostrą), a ja z bratem byłem na wakacjach. Wspomnienia budzą we mnie tęsknotę, smutek i żal. Pamiętam jak panicznie bałem się szpitali dopóki sam nie wylądowałem w tym samym szpitalu onkologicznym co tata. Może nawet byłem w tej samej sali co On... i to w dodatku w lipcu, w tym samym miesiącu w którym tata umarł. Dzięki Bogu, Ja żyję

, On nie miał tyle szczęścia... :cry:

Kasiastka

W pełni podpisuję się pod tym co napisałaś... Najważniejsze to nie myśleć co będzie w przyszłości, liczy się tylko TU I TERAZ. Taka postawa uwolni Cię od lęku i niepokoju, znam to z mojego doświadczenia.
Słuchaj św. Jana Pawła II "Wczoraj do ciebie nie należy. Jutro niepewne... Tylko dziś jest twoje"
Modlę się za Was.

Jeżeli chodzi o servedol to są to akurat " najsłabsze" leki z morfiną. Nie ma co się tym faktem przerażać... jak ketonal nie pomaga to słusznie lekarz przepisał te tabletki. Cierpienie i ból nie może zdominować życia chorego, dlatego są takie leki. Ból przejdzie to leki się odstawia.

Światełko ma się świecić cały czas, bo inaczej zostaniesz w ciemnościach i się zgubisz

Na badanie o którym piszesz nie ma sensu iść prywatnie... pamiętam jak ja je robiłem i nawet długo nie czekałem.

Dzieki za wskazówki i pomoc

będę musiał jak najszybciej "walić" najpierw na USG, znowu stres i wielka niewiadoma.

Krótkie pytanie- boli mnie coś w prawej piersi i wyczuwam jakieś stwardnienie... na jakie badanie mam iść żeby wyjaśnić co jest grane? Panie robią sobie mammografię a faceci? Czy USG pokaże co tam się dzieje, bo mam nadzieję, że to nie ten "cichy zabójca" :?ale?:

Czekam na jakieś wskazówki

Dziękuję Wam jesteście wspaniali

, wierzę,że te wsparcie i energia płynie do mnie wszystkimi możliwymi kanałami i przewodami... To buduje i motywuje mnie do życia i nadaje kolejny sens bycia TU z WAMI na forum.
Mam taki skromny plan napisać poradnik dla ludzi chorych na nowotwory, bo głowę mam pełną pomysłów jak to napisać. Tylko czy jestem w stanie taką książkę wydać i czy jest zapotrzebowanie na taki rodzaj lektury.
Książka ta na pewno byłaby niestandartowa i inna od utartych schematów, które już przeczytałem. Ważne żeby pomóc jak największej liczbie chorych i ich rodzin, bo mało kto umie dźwigać taki krzyż sam , a często nie wie co dalej robić. Ja też miałem takie doświadczenia...

Lidziu choć mało piszę w Twoim wątku- to na bieżąco czytam Twoje i innych wpisy.
Pozdrawiam Cię serdecznie

Jolinka korzystaj z badań ile możesz :-D

U mnie na głupie USG czeka się trzy miesiące! Dlatego muszę chodzić prywatnie, bo w moim przypadku trzy miesiące to zdecydowanie za dużo.
Pomyślałem teraz , że zapiszę się państwowo na NFZ na początek stycznia a za tydzień idę prywatnie. Dwa USG nie zaszkodzą :-D