Znalezionych wyników: 2

Maestro,

Na temat leczenia i możliwości uniknięcia cystektomii (usunięcia pęcherza) standardy postępowania wskazują następujące zalecenia:

Cytat:

guzy o zaawansowaniu klinicznym większym lub równym T2 są guzami naciekającymi
i u większości chorych stanowią wskazanie do leczenia metodą cystektomii radykalnej;
leczenie oszczędzające pęcherz można zastosować jedynie u specjalnie zakwalifikowanych chorych;

źródło: zalecenia PUO z 2009 r., str. 297.

Cytat:

W większości krajów cystektomia radykalna stanowi metodę referencyjną leczenia naciekającego raka pęcherza moczowego.
Na wybór metody terapii może wpływać stan ogólny i wiek chorego — do cystektomii kwalifikuje się pacjentów młodszych,
bez chorób współistniejących.
Na podstawie wyników badań populacyjnych stwierdzono, że około 40% chorych na naciekającego raka pęcherza
uznano za niekwalifikujących się do radykalnego wycięcia pęcherza.
Uzasadnioną alternatywą u tych pacjentów może być leczenie chirurgiczne oszczędzające pęcherz,
uzupełnione chemioterapią neoadiuwantową lub adiuwantową i/lub napromienianiem.
Zasadniczym wskazaniem do radykalnego wycięcia pęcherza jest rak naciekający błonę mięśniową pęcherza (T2–T4a, N0–NX, M0).

źródło: Nowotwory układu moczowo-płciowego, pod red.: A. Stelmach, A. Borówka, str. 301.

W drugim cytowanym opracowaniu znajduje się to samo zalecenie odnośnie leczenia guzów >= T2 wg zaleceń PUO (pierwszy cytat).

Oba opracowania cystektomię wskazują jako postepowanie optymalne, dające największe szanse na powodzenie leczenia.
Zapis o zaleceniu leczenia oszczędzającego uzupełnionego chemio- i/lub radioterapią dla pacjentów niezakwalifikowanych do cystektomii
rozumiem jako alternatywę traktowaną jako postępowanie mniej optymalne i wymuszone przez okoliczności uniemożliwiające cystektomię.
Jeżeli w pierwszym cytacie jest mowa o możliwości leczenia oszczędzającego u specjalnie zakwalifikowanych chorych,
w tym przypadku mogącego dać oczekiwane rezultaty jak dla wykonania cystektomii,
to może to być ocenione jedynie przez doświadczonego w prowadzeniu takich terapii lekarza
w dobrym ośrodku referencyjnym dysponującym odpowiednim zapleczem.
Powinieneś w takim razie skonsultować się z takim lekarzem w centrum onkologii i zasięgnąć opinii,
czy jest to możliwe (celowe, tzn. "opłacalne" z punktu widzenia spodziewanych korzyści oraz ryzyka) w Waszym przypadku.
Jednak ze względu na wysoki stopień złośliwości G3 obawiam się, że lekarz będzie obawiał się niebezpieczeństwa wznowy
i bezwzględnie zaleci usunięcie pęcherza.

Rokowanie zależy przede wszystkim od stadium zaawansowania choroby, a także od stopnia złośliwości (niekorzystnego).
Tego pierwszego ostatecznie nie znamy, nie ma potwierdzenia, czy doszło do zajęcia węzłów chłonnych (cecha N),
o przerzutach odległych można raczej założyć, że ich prawdopodobnie nie ma (M0).
W uzupełnieniu mogę polecić np. te opracowania:
http://www.urologiapolska.pl/artykul.php?3028
http://www.onkonet.pl/dp_nump_npecherza.html

Pozdrawiam i witam Cię na forum.