Znalezionych wyników: 3

Witam dr Marto

Właśnie tak, potrzeba szybkich działań na każdym etapie choroby i bycia pacjenta onko. pod opieką szeroko pojętą.
Niestety rzeczywistość jest inna, chociaż z Mamą miałyśmy wiele szczęścia w naszym nieszczęściu, ponieważ Mama właśnie automatycznie była przekazywana z rąk do rąk, zwłaszcza w okresie okołooperacyjnym, później między operacją a pierwszą wizytą u onkologa, była luka i strach, co robić gdzie się zgłosić, gdyby się działo "coś". Pozostaje lekarz pierwszego kontaktu i pogotowie.

Następnie leczenie onkologiczne w przychodni, hmmm, chemia co 2 tyg. 2 doby, a w pozostałe dni? Pozostaje lekarz pierwszego kontaktu i pogotowie.

Ewentualnie onkolog w przychodni jeżeli akurat ma dyżur.

Zazwyczaj jest tak, że złe rzeczy dzieją się wieczorem lub w weekend (u nas to już był standard) i co? Pogotowie.

A teraz kilka słów na temat pogotowia, musiałam porządnie się natłumaczyć i posiąść wiedzę, i jeszcze ją przekazać Paniom dyspozytorkom, aby wysłały do Mamy karetkę.

Ewentualnie SOR, na którym czekałyśmy kilka/naście godzin z gorączką neutropeniczną sięgającą 40 stopni.

Osobiste doświadczenia, świadomość samych lekarzy, że system jest kiepski, trochę mnie zniechęcają do szukania w organiźmie "czegoś" wcześniej, niż później.

Witam Wszystkich!
W związku z tym, że w linii prostej (prababcia, babcia, Mama) i pobocznej (siostry, kuzynowstwo, ciocie i wujkowie Mamy) wszyscy chorowali, chorują na nowotwory, i jest to jedyna przyczyna zgonów w naszej rodzinie, należę do grupy podwyższonego ryzyka i zaczęłam interesować się tematem profilaktyki.

Trafiłam na ostatni wywiad z prof. Jassemem ws. tzw. "Białej Księgi" i po przeczytaniu mam dość ambiwalentny stosunek, pozwolę sobie poniżej przytoczyć kilka linijek tekstu:

"(...)Polska onkologia wpadła w pułapkę. Jest tak dużo zaawansowanych nowotworów, bo po
prostu wykrywamy je za późno. Skoncentrowaliśmy się zatem na badaniach przesiewowych. Ale jeżeli nawet uda się wykryć chorobę wcześnie –
co z tego, skoro nie ma systemu prowadzenia chorych? Pacjent dostaje informację: „ma pan/pani raka”,i w zasadzie nie wie, co robić dalej.
Niestety, tak właśnie jest. I to jest złe. Bo w onkologii do sukcesu potrzebne są cztery czynniki: zapobieganie, wczesne wykrywanie nowotworu, skuteczne leczenie i system, który te wszystkie ogniwa dobrze połączy. Niczego nie osiągniemy, jeżeli będziemy wcześniej wykrywać nowotwory i równocześnie zostawimy chorych samym sobie. Oni muszą dalej iść jak po sznurku, w ciągu kilku dni trafić do ośrodka, gdzie uzupełnione
zostaną badania diagnostyczne, a w ciągu dwóch tygodni rozpocząć leczenie. I wtedy dopiero badania przesiewowe mają sens(...)"

:?ale?: