Znalezionych wyników: 14

Blatka - ściska mi serce z żalu....tulę Cię mocno...i bardzo współ-czuję...
[*][*][*]

Blatka, bardzo mocno Cię trzymam za rękę...bądź z Tatą, bądź blisko - on to na pewno poczuje, nawet jeśli nie będzie mógł zareagować...
Daj znać jak wyniki - trzymam kciuki, żeby udało się ten kryzys opanować...

Blatka - a sprobuj jeszcze Tatke oklepywac...posmaruj plecki spirytem i oklepuj wieczorem... moze moglaby to robic pielegniarka???? Poza tym cieple oklady na klatke piersiowa (Mojej Mamie pomogly cieple ugotowane ziemniaki roztluczone wlozone do woreczka foliowego...)...takie domowe sposoby...

Blatka, a lek nic nie przepisal? syropu, tabletek na rozrzedzenie wydzieliny, zeby latwiej ja bylo odkrzuszac? Moze sprouj kupic syrop wykrzusny na kaszel - powinno troche pomoc, choc doraznie.
Co do oddechu - moze apart tlenowy daloby rade zalatwic np z hospicjium? Albo jakies sanatorium?

Trzymam kciuki
A

Blatka, nie daj się zwątpieniu...decyzję Taty uszanuj, nie możesz z Nim teraz walczyć...mam nadzieję, że Tata mimo wszystko spokojnie przemyśli sytuację, oswoi swój lęk i podejmie walkę...trzymam kciuki i mocno tulę...
A

Blatka, trzymaj sie dzielnie i nie daj szarosci. Trzymam kciuki, cieplo pozdrawiam, a Tacie - zycze mnostwa pozytywnej energii...btw jak to wszystko znosi Twoj Tata?
a

Blatka, nie bagatelizuj, lepiej w takich sytuacjach dmuchac na zimne.

trzymam kciuki za powodzenie :idea:

Blatka - badz sila i dzielna. Jestesmy z Toba...

MaFi - liczba osob wyleczonych z raka pluca jest bardzo skromna. Jesli przyjac, ze wyleczenie to 5 lat bez wznowy. Blatki Tato mial ja po 10 latach...to przygnebia, ale 10 lat to kawal zycia...

A czy rozmawialas z lekarzami o opcji chirurgicznej? Po radioterapii jesli guz sie zmiejszy?

Blatka, trzymam kciuki!!!!Powodzeznia!

Blatko, przed Mama trzymam sie super...Mama przede mna tez...Generalnie nie jest tragicznie, nie jest nawet zle: Mama stanela szybko na nogi po operacji, z kazdym dniem czuje sie lepiej i powoli wraca do normalnych zajec. O ile taki powrot "do normalnosci sprzed" jest mozliwy...Nie wiem czy Mama chcialaby zapomniec o operacji, raku, strachu...ale nawet gdyby chciala - co chwila jakies badania, a to onkolog, a to torakochirurg...nie pozwalaja odciac sie od choroby, zapomniec choc na chwile...
Blatka, nie wybiegaj myslami zbyt do przodu...ciesz sie kazdym dniem...nie mysl ani nie licz ile ich zostalo...nawet tysiac tysiecy jest za malo...teraz mysl o leczeniu, o tym zeby radioterapia zahamowala rozwoj choroby na czas jak najdluzszy...mam nadzieje, ze macie jakiegos dobrego specjaliste, dobra opieke...jestem z Toba!
a

Blatka, dziekuje...
Nie ma mnie blisko Mamy, rodzicow, rodziny...mieszkam daleko...bylam w Polsce przez 2 tyg, zaraz po operacji...ciezkie to wszystko, do tej pory nie moge sie pozbierac, zorganizowac...jesli to ma byc 10 lat - to niech bedzie, byleby bylo...ale tu nie ma zadnej gwarancji...Postanowilismy z mezem wrocic do Polski, za jakies poltora roku, alkurat tyle czasu nam potrzeba, zeby pokonczyc tutaj rozne michalki...choc bylam gotowa wracac natychmiast...na szczescie nie musialam...uplywajacy czas jest bezlitosny...starch pomieszany z nadzija...Wyobrazam sobie jaki to cios dla Ciebie, dla Was - po 10 latach....Beatko - skad Ty klikasz?

Beata, zycze Ci duzo sily i wiary...Twoj post wytracil mnie z kruchej rownowagi...10 lat i nagle...czy mozna wygrac z rakiem pluc???? Moja Mama byla operowana poltora miesiaca temu, udalo nam sie wczesnie zlapac gnoja, grupa IA i 70% szans, bez chemioterapii, radioterapii... myslalam, ze czeka mnie 5 lat strachu, z mieczem Damoklesa nad glowa...a tu okazuje sie, ze nie ma nic pewnego...trudne to i bolesne...udalo Wam sie zyskac 10 pieknych lat, mam nadzieje, ze duzo wiecej uda sie wywalczyc...dac odpor chorobie...
mocno trzymam kciuki, przytulam...
agnieszka katarzyna