Znalezionych wyników: 5

campers1,
dzięki, że wreszcie ktoś przynosi dobre wieści!

Ale uwaga
Pytanie, jakiego wyniku biopsji oczekują lekarze?
Jedynym wynikiem przynoszącym jasność byłoby znalezienie komórek rakowych. Jeżeli ich nie będzie, to dalej lekarze nie będą nic wiedzieć, bo wiadomo, że ok 40% biopsji przynosi wynik FAŁSZYWIE NEGATYWNY, czyli rak jest, ale nie na igle.

Dlatego powinniście walczyć o PET, który jest drogi, więc NFZ przydziela go niechętnie. Jeżeli mieszkacie przy granicy, możecie zrobić PET od ręki w Niemczech. Koszt leży ok. 1000 Euro.

mogę tylko potwierdzić, co napisała Peti

Wszystko jest możliwe, ale nie wszystko jest tak samo prawdopodobne.
Jeżeli są to przerzuty, to pochodzą one najczęściej z raka przydawków, piersi, jelit, żołądka, trzustki, nerek skóry ,szyi, nosa, uszu. Kości też bywają źródłem raka pierwotnego, także rak tkanek miękkich (sarkoma, mięsak). Mózg raczej rzadko.

Poważny procent pacjentów umiera na przerzuty z syndromem CUPS (pierwotne źródło nieznane).

Obejrzałem dokumentację.
Aczkolwiek całkowicie rozumiem Twoją determinację, muszę Cię uprzedzić, iż niezależnie od wyniku dalszych badań, które pomogą ustalić wiele niewątpliwie ważnych szczegółów, moim zdaniem sprawa wygląda bardzo źle i prawdopodobnie jest już za późno wyleczenie.
To jest obraz rozsianego raka w ostatnim stadium. Nie ma na świecie takiego ośrodka, który poradzi chorobie w tej fazie. Za żadne pieniądze.

Zachęcam Cię do zasięgnięcia opinii co najmniej dwóch onkologów, ale dobrze by było, gdybyś zdawał sobie sprawę z faktu, że szanse na zmianę tej diagnozy na rokującą lepiej są bardzo nikłe.

Prawdopodobnie będziesz musiał skupić całą energię na znalezieniu możliwie szybko ścieżki leczenia paliatywnego. Radzę skupić się na ośrodku blisko miejsca zamieszkania mamy i nie trwonić energii na szukanie innych ośrodków, a bardziej skupić się na kontroli przebiegu dalszych badań i późniejszej terapii we Wrocławiu.

Trzymaj się.
Potrzebujecie teraz wiele siły do walki.

Spokojnie.
Po pierwsze, jaką macie diagnozę?

Leczenie raka to wielomiesięczny proces i wiele, wiele wizyt w szpitalach i klinikach. Dlatego nie jest całkiem obojętne, jak daleko jest do szpitala z domu. Aby to nieco unaocznić, trochę szczegółów z własnego podwórka: po zachorowaniu mojej żony, ja przejąłem całkowicie rolę szofera i woziłem ją na wszystkie zabiegi, operacje, chemie, naświetlania, badania kontrolne, konsylia, etc. do czasu "oficjalnego" zakończenia kuracji i jej wyjazdu na rekonwalescencję w sanatorium. Od samego początku notowałem przejechane w tym celu kilometry. Wyszło mi siedemnaście tysięcy!

Zanim podejmiecie więc jakąkolwiek decyzję, weźcie ten drobiazg pod uwagę.