Znalezionych wyników: 3

Myślę, że niesłusznie napadasz na AK. W czasie pracy polskiego lekarza nie jest wliczona porada i tłumaczenie wyników dla pacjenta i jego rodziny. To zajmuje przecież często bardzo dużo czasu. Jak on sam pisze, nikt nie fatyguje się, aby nauczyć polskich lekarzy tego na studiach.

NIe wyobrażam sobie, by austriaccy lekarze usiłowali zataić stan Twojej siostry, albo wysyłali mylne sygnały. Praktyka w krajach niemieckojęzycznych jest taka, że lekarze bez specjalnych ogródek informują pacjentów o ich stanie. Wynika to z wysokiego stopnia standaryzacji pracy medyków, której fundamentem są zalecenia zawarte w tzw. Leitlinien fĂźr Diagnostik und Therapie. Teoretycznie żaden lekarz nie jest zmuszony do ich przestrzegania, ale każdy też wie, że w wypadku cywilnoprawnego procesu wytoczonego mu w sądzie powszechnym przez pacjenta lub jego rodzinę, będzie musiał długo i bardzo zasadnie tłumaczyć, dlaczego nie przestrzegał tych wytycznych. Wytyczne te opracowywane są przez kolegia największych autorytetów z danej dziedziny medycyny, stale aktualizowane i stanowią podstawę wyjściową dla katalogu świadczeń obowiązującego wszystkie kasy chorych. W przeciwieństwie do Polski, w której pleni się średniowieczny korporacjonizm ( a więc "mafie" lekarskie, adwokackie, sędziowskie i inne, które zapewniły sobie niebywałą bezkarność zadbawszy, by w razie konfliktu z "cywilami" być oskarżonym, adwokatem i sędzią w jednej osobie), oraz chroniczny burdel, brak standardów i brak hierarchii autorytetów, lekarze tam są pod sporą presją, bo oskarżeni, odpowiadają przed normalnymi sądami, a znalezienie faktycznie obiektywnych, uznanych i niezawisłych ekspertów nie jest wielkim problemem. Ci z kolei, w swoich ekspertyzach zawsze będą odnosić się do zaleceń zawartych w "Leitlinien, etc"

Z przedstawionego przez Ciebie wypisu wynika, że zaproponowano jej udział w studium ABCSG 25. Jest to terapia ekspretymentalna grupy III (czyli zaawansowana, stojąca krótko przed osiągnięciem stanu "naukowości") dla kobiet nieźle rokujących (adjuvante terapie) z rakiem piersi z zaatakowanymi węzłami chłonnymi, w której brało udział 900 pacjentak m.i. z Austrii. Polegała ona na aplikowaniu epirubicyny i cyclophosphamidu i potem docetaxelu , lub 5-fluorouracilu, epirubicyny i cyclophosphamidu i potem docetaxelu.
Zaliczenie jej do tej grupy sugeruje, że lekarze mieli wcześniej (kwiecień 2008) raczej spore nadzieje na wylecznie Twojej siostry. Niestety, mówimy tu o raku, czyli śmiertelnie niebezpiecznej chorobie, o często trudnym do przewidzenia przebiegu.
W czerwcu 2009 stwierdzono u niej komórki raka w płynie rdzeniowym. Inaczej mówiąc, przerzut do struktur CUP. Niestety, taka diagnoza oznacza w gruncie rzeczy niemal pewną śmierć.

[ Dodano: 2009-07-02, 15:19 ]
Tak to wygląda pod mikroskopem

http://de.wikipedia.org/w...=20080318211828

Opisane przez Ciebie objawy sugerują niestety szybki koniec. To prawdopodobnie kwestia godzin, dni, najwyżej tygodni.
Trzymaj się.

@brat

Czy możesz postarać się o dokładniejszą historię choroby?
Istnieje przecież wypis ze szpitala z dokładną diagnozą i rejestrem badań, oraz ich dokładnym opisem. Austriacka służba zdrowia stoi na takim poziomie, że nie mogę sobie wyobrazić, aby ktoś zapomniał przekazania Wam tych dokumentów.