Znalezionych wyników: 2

Alina,

znam bardzo dobrze niemiecką onkologię w jej najbardziej reprezentacyjnym wydaniu (Narodowe Centrum Raka- Nationales Tumorzentrum- w Heidelbergu) i podtrzymuję w całości to, co napisałem. Owszem, tam, gdzie jest czego bronić, pacjent NFZ jest w znacznie gorszej sytuacji, niż jego niemiecki odpowiednik, ale nie w przypadku tej choroby. W obu systemach lekarze domowi łatwo mylą objawy raka drobnokomórkowego z objawami przewlekłego zapalenia płuc, w obu systemach leczenie jest tak samo bezskuteczne, a przebieg gwałtowny. Tak samo jest też w USA i gdziekolwiek indziej.

Nie zamierzam też polskiej służby zdrowia bronić. Nigdy tego nie robiłem.

Alina,

rozumiem Twój stan psychiczny.
Nie ma jednak powodu na przypisywanie lekarzom jakiejkolwiek winy.
Rak drobnokomórkowy rozwija się często błyskawicznie. Poza tym, nawet jego stosunkowo wcześniejsze wykrycie nie zmieniłoby sytuacji, ponieważ jest chorobą właściwie niemal zawsze śmiertelną (średnio 2 procent pacjentów przeżywa dwa lata od diagnozy).
Gdyby został wykryty wcześniej, niczego by prawdopodobnie to nie zmieniło, bo schorzenia, na które chora cierpi, i tak wykluczały zastosowanie chemioterapii, czyli jedynej terapii, opóźniającej (raczej o tygodnie, niż o miesiące) postępy raka drobnokomórkowego.. Rak ten jest niemal organicznie związany z paleniem papierosów, więc rozważ raczej znaczenie tego związku przyczynowego. Choruje, bo paliła wiele lat. Nie wszyscy palacze zachorowują na raka drobnokomórkowego, ale wszyscy chorzy na tego raka byli kiedyś nałogowymi palaczami.

Zapewniam Cię przy tym, że w Niemczech sprawa wyglądałaby akurat w tym przypadku tak samo.