Znalezionych wyników: 4

Witaj.Oczywiście,że dobry psycholog jest w stanie pomóc a na pewno nie zaszkodzi.Nie zwlekajcie,jak najszybciej skontaktujcie się z psychologiem,są dobrzy lekarze w klinikach onkologicznych.Mamie też pewnie potrzebna jest terapia.Pozdrawiam Was bardzo serdecznie i oby Bóg nad Wami czuwał.

Maniek napisał'jeśli zabieg się uda bez komplikacji i będzie wracał do zdrowia być może jest szansa na życie do końca roku kalendarzowego ,maksymalnie jeden rok!!! Trafia mnie coś jak ktoś ogłasza takie diagnozy.Rozumiem,że można założyć,iż stan jest ciężki ale ogłaszanie tego pacjentom lub jego rodzinie,że pożyje maksymalnie do końca roku to szok!A co jeśli przeżyje dłużej niż ten wyznaczony czas?Moim zdaniem to nieludzkie!

Gdy zachorował mój mąż,wspaniały człowiek,który nie pije,nie pali.Dba o nas lepiej niż my same o siebie,który przedkłada nasze potrzeby przed swoimi,który gotowy jest pracować dniami i nocami aby zapewnić nam wszystko czego zapragniemy(i mogła bym tak pisać bez końca),też zadawałam sobie takie pytania,byłam rozgoryczona,zła.Zła na ludzi,Boga i cały świat.Dopóki nie zobaczyłam w klinice chorych,małych dzieci,wyłysiałych po chemii,bladych i umęczonych...my przeżyliśmy trochę tego życia,a ONE?Bardzo życzę ci spokoju ducha i siły aby przetrwać to...

Też nie słyszałam o takim przypadku.W trakcie pobytu w CO w Bydgoszczy leżał z nami pan,któremu czerniak zaatakował nos i okolice policzka.Czerniak to nie przewidywalna choroba.Nikt nie powie Ci czy tata ma długie lata życia przed sobą.Mogę Ci tylko powiedzieć,iż to już będzie inne życie!Czasami rokowania są bardzo złe,a chory mimo to żyje długo.No a czasami jest odwrotnie.Nie słyszałam też aby były jakieś szczególne instytucje,które mogły by wspomóc Was finansowo.Pozdrawiam.