Znalezionych wyników: 6

To już któryś raz mama wróciła z dalekiej podróży, to Twoje starania sprawiają te cuda.

Pozwól jej wybierać priorytety, jeżeli dla niej weekend w domu jest ważniejszy niż wyjaśnienie bólu tzn że ból nie jest taki dolegliwy. Masz z nią świetny kontakt to po prostu "omawiaj" z nią każde narzekanie, niekoniecznie trzeba coś robić. Prawdziwa niedrożność to sprawa dla chirurga, chyba na to zdecydowanie za wcześnie. Nie wiem czy mama jest ogólnie w wystarczającej kondycji ale jeżeli jest to możliwe to kilka kilometrów (lub 1,5 godz) może być wolno ale równym tempem bez przystanków i przysiadania bardzo pomaga. Bardzo szkodzi siedzenie, jak ma siedzieć to niech się położy (również do oglądania TV). W talii wszystko na gumki lub bardzo luźne, kilka godzin siedzenia w ciasnej spódnicy lub w spodniach może spowodować bóle ( które nie przejdą od razu) u całkiem zdrowej osoby. Pozdrowienia i MIŁEGO WEEKENDU

Widziałam w aptece, jest jakiś omeprazol bez recepty, jako osoba niezainteresowana (tylko gasec) nie zapamiętałam nazwy, ale farmaceuta będzie wiedział. Ale mama jest dzielna i ma fantazję! Wzięła sprawy w swoje ręce! (sok z kapusty mnie by nie wpadł do głowy). Pozdrowienia

Espumisan nie zaszkodzi na pewno. Z domowych środków do wypróbowania to : picie bardzo gorącego płynu (w zasadzie obojętne co, ale rumianek dodatkowo łagodzi), ogrzewanie tej okolicy (poduszka elektryczna lub termofor, a w ogóle trzymać ciepło). Mniej domowe jest łykanie w czasie posiłku tabletki lub dwóch enzymów trzustkowych (bez recepty). Leków nasennych nie należy się bać, ale trzeba poprosić o przepisanie tych najnowszej generacji, nitrazepam czy clonazepam rzeczywiście nie są zbyt komfortowe i otumaniają. A czy zwykła no-spa była wypróbowana? Należy szukać wytrwale. W ostateczności to na dzień lub dwa przejść na całkowicie płynną dietę. Pozdrowienia

Jeżeli ból jest do wytrzymania i objawia się tylko lekkim ograniczeniem aktywności( podstawowe czynności wykonuje) i narzekaniem - to jej decyzja, branie środków przeciwbólowych bez ograniczeń przy niewielkim bólu ma swoje, całkiem niemałe skutki uboczne. Zamiast krzyczeć, powspółczuj ( moje biedactwo przygotować Ci coś dobrego na poprawę samopoczucia, a czy napicie się czegoś bardzo gorącego nie pomoże trochę, itp). W pewnym wieku już umiemy funkcjonować z różnymi niedogodnościami, a że sobie ponarzekamy to nasze prawo, oczekujemy zainteresowania i współczucia, omówienia całej sprawy (gdzie dokładnie boli, kiedy się nasila i jakie domowe środki mogą pomóc). Naleganie otoczenia na branie silnych środków ma dla nas zły wydźwięk, trochę to odbieramy jak "weź tabletkę i nie zawracaj głowy". Nadziejo Ty wyjątkowo dużo zrobiłaś i robisz dla mamy, więc to tylko objaśnienie jak osoba w jej wieku może myśleć i reagować (jako że ja jestem z tego pokolenia). Z mamą 'omawiaj' jej ból, takie wałkowanie tematu to trochę jak psychoterapia i trochę ukierunkuj ją żeby nie dopuszczała do deficytu snu, bo jeżeli nie może dobrze spać to to naprawdę osłabia. Trzymaj się

Nie wiem dlaczego się stresujesz, przecież to łagodniejsza forma doxorubicyny ("czerwona chemia"), mama chyba to już miała? Jest duże prawdopodobieństwo że skutki uboczne będą takie same. Walczysz tak długo, postaraj się o bardziej rutynowe podejście. Pozdrowienia