Znaleziono 1 wynik

Kochani, wiem że wiele osób przesadza doszukując się u siebie poważnych chorób. Ale wiem również jak łatwo można zbagatelizować pewne objawy, a zwłaszcza jak je bagatelizują lekarze. Patrzą na młodego człowieka i pukają się w czoło. Przeszłam przez podobne piekiełko. Wiedziałam,że coś mi jest, czułam to instynktownie. Skoki ciśnienia, biegunki z ogromnymi bólami brzucha. Skoki ciśnienia miałam diagnozowane na oddziale hipertensjologii. Nigdy nie zapomnę szefowej oddziału "pani profesor", która na wizycie z bardzo mądrą miną obstawiona tabunem lekarzy i studentów stwierdziła wyniośle,że moje skoki ciśnienia spowodowane są od nerwicy |wht?!|

. Lekarka, która mnie prowadziła na oddziale nie poddała się w diagnostyce, prowadziła ją nadal wielotorowo. Przez ponad rok próbowała mi dobrać leczenie na te skoki ciśnienia ( a zaznaczę że wartości były niebezpieczne: 240/120 ) niestety żadne leki nie były skuteczne. W tej chwili wiadomo ,że to nowotwór tak mnie pustoszył. Ale gdyby nie dociekliwość mojej pani doktor pewnie skończyłabym w wariatkowie. Dziś jesteśmy koleżankami. Spotykamy się zawsze podczas moich pobytów w szpitalu na podaniu chemii. Do tej pory ma mój przypadek przed oczami i zawsze omawia go studentom. Jak czasami dziwnie się plecie,że człowiek czuje że coś mu jest a mimo to nikt mu nie wierzy.
Nie oceniajcie chłopaka zbyt pochopnie. Wiem,że hipochondryków nie brakuje, karmią się kolejnymi objawami i czekają na wsparcie na forum. Ale może nie wszyscy są hipochondrykami?
Jeśli przynudziłam,proszę moderatorów o wywalenie postu.I z góry przepraszam. |idiota|