Znalezionych wyników: 12

Lekarz - przez duże " L"

klonujmy dobrych ludzi, dobrych lekarzy ,klonujmy dobro

Witaj adiczek, Panie Doktorze

Ośmielam się pisać ponieważ rozumiem ,podziwiam, współczuję.
To rzadki przypadek by człowiek jak to napisałeś " z drugiej strony", lekarz tak wzruszająco i otwarcie
mówił o swoich uczuciach, przemyśleniach. Przyznawał się do nich i nie wstydził.
To bardzo cenne co robisz, dla tych którzy to czytają ,bo pokazuje,że wobec choroby i cierpienia jesteśmy wszyscy równi. Tak wielu lekarzy rani swoich pacjentów bardziej niż choroba ,która ich toczy, tak niewielu, potrafi wykazać empatię, zrozumienie, wsparcie, takt.
Bardzo nad tym ubolewam i chciałabym aby wreszcie nastąpił jakiś przełom, zwrot w kierunku humanizmu,to czasem leczy skuteczniej, niż najbardziej wyszukane specyfiki , ale wciąż jest tak mało doceniane.
Jeśli nie możesz już aktywnie leczyć swojej Mamusi to trwaj przy Niej, bez świadomości porażki ale z poczuciem, iż miłość trwa dłużej niż życie i w jej imieniu cały czas działałeś.
Pomagaj innym, okaż im wszystko czego nauczyła Cię choroba Mamy a Ona z pewnością jest i będzie z Ciebie dumna.

Przesyłam sama dobrą energię, wiarę wytrwałość i siłę...

Diamentowa

U mojej 84 letniej babci wykryto guz piersi w mammografii (ok. 3cm) Po mastektomii materiał poszedł do badania i wielkość guza spadła do 1cm. Reszta to były zwłóknienia i inne niegroźne twory.Dodam tylko,że babcia żyje już 2 lata po operacji, ma się świetnie mimo,że nie miała chemii i naświetlań. Rak to nie wyrok
Dbajcie o siebie.
trzymam kciuki

Witaj Jermal

Jesteś fajnym człowiekiem, chciałabym aby Skorupiak też się o tym dowiedział i jeśli nie może Cię opuścić
( bo Jesteś fajny) to niech siedzi cicho ,podziwia , nie kradnie żelaza oraz innych substancji, niech się zachowuje jak gość.

A co do szefa paskudnika - to dopiero skorupiak jeden.
Rak nie jest zaraźliwy ale głupota owszem

Byłam tu, czytałam ,trzymałam kciuki....
Nie umiałam pomóc.

Byłaś dzielna i kochana...brak słów

Witaj kami37

To nie jest sprawiedliwe, to świństwo atakuje coraz młodszych.
Popatrz proszę na wątek grażki ( dotyczy Jej męża). Ta historia daje nadzieję.
Może Grażka podpowie Ci lekarzy i specyfiki, którymi wzmacnia Męża z tak dobrym skutkiem.
trzymaj się i walcz

Witaj
Kiedy odchodzą rodzice musimy ostatecznie wydorośleć.
Smutne to osierocenie i bolesne.
Niestety nie nam decydować kiedy odejdą ,możemy jedynie walczyć, wspierać ich w chorobie i godnie pożegnać.
To zdaje się zrobiłaś Kasiu?
Czas powoli porządkuje bieg rzeczy, uspokaja emocje.
Przeszłości nie zmienisz, " Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy "
los bywa przewrotny, mój Tata umierał dokładnie w Sylwestra gdy ludzie świętowali nadejście nowego roku, było hucznie i wesoło ale nie nam- cóż zrobić.
pozdrawiam Cię mocno

Kasiu

Jak sobie radzisz ?

Czytam... i się uśmiecham

Super!!! Oby więcej było takich wpisów.
Człowiek jest jednak zaskakującą maszynerią, nieprzewidywalną.
Dobrze, że piszesz Agax i nie zapomniałaś. To wielka nadzieja dla innych.
Życzę oceanu zdrówka.

witaj Kasiu

Dla Twojego Taty to koniec cierpień, dla Ciebie nadchodzi nowy czas.
Mam nadzieję czas uspokojenia i refleksji.
Oby dobro ofiarowane przez Ciebie powróciło potrojone

Witaj Kasiu
Śmierć wydaje się taka irracjonalna...niemożliwa, zawsze przychodzi nie w porę i nikt na nią nie zasługuje.
Wielu chorych na raka trzustki umiera w śpiączce wątrobowej wtedy tak nie cierpią.
Ważne by nie cierpieli. Nie wiem jak Cię pocieszyć...przesyłam dobre myśli...

Kasiu pozdrawiam Cię gorąco i ściskam mocno.
Tak pięknie i mądrze żyjesz. Nie wiem tylko dlaczego los nie jest dla Ciebie łaskawszy.
Przecież to właśnie Tobie należy się dobre, spokojne, szczęśliwe życie.
Świat nie jest sprawiedliwy niestety i nigdy nie był.
Chciałabym być Twoją mamą, albo tatą albo siostrą albo córką albo przyjaciółką.

Nie bierz odpowiedzialności za Tatę ( spowiedź) jest dorosły.To trudny dla Niego moment, człowiek tego nie ogarnia. Nie zmienisz przeszłości , nie zmienisz Taty ale, cały czas możesz wpłynąć na przyszłość, to właśnie zrobiłaś. Wybaczyłaś MU.