Znalezionych wyników: 46

Maco Polo
podawajcie Tacie jak najwięcej białka, np budyń z rozbełtanym jajkiem. Zerknij jeszcze na stronę producenta Nutridrinków. Istnieje specyfik wartościowszy od nutridrinków podaje się go przy kacheksji, przy dużym wyniszczeniu nowotworowym. Można jeszcze spróbować podawać Tacie pokarmy dużą strzykawką, bo może już mieć problemy z przełykaniem.

pozdrawiam

Joanna

Jainko, skaczę za Ciebie. A ulotka, co tam.... musimy teraz zabić gnoja !!! I z nóżki i z płucek.

pozdrawiam
Asia

Widzisz Jainko, Twoja Myszka to przynajmniej zatroszczy się o Panią. A moja to codziennie o 5 rano liże swoją pańcię po pysku, z uwagą w domyśle: "Wstawaj, chcę jeść!!!!!. I jeszcze podaję link do wspomagacza mocniejszego niż Nutridrinki, a polecanego właśnie przy zaawansowanej kacheksji. Przed podaniem mojemu Tacie konsultowałam go z lekarzem z COI. http://www.nutricia.com.p...brand=ECN&id=18
Jest dość drogi, tanie można zamówić przez aptekę internetową (zresztą w aptekach dostępny tylko za zamówieniem. Więc uszy do góry i jedz koniecznie, bo Twoje kocię widzi i się bardzo martwi, a sama wiesz, że jej serduszko jest za małe na zmartwienia.
:flow:

pozdrawiam
Asia

DSS,
bardzo Ci współczuję. To co stało się z Twoją Babcią już w szpitalu bardzo przypomina mi sytuację Piotrusia, mojego bratanka. Na trzecią dobę po wypadku konsultował jego prof. Talar. Dawał nadzieję na wybudzenie, kazał ćwiczyć malucha, pobudzać nerwy, dużo mówić, być z nim. W sobotę kiedy zmarł (tak naprawdę po raz drugi) widać już było, że jest opuchnięty, że obrzęk mózgu jest duży, a lekarze stwierdzili, że właśnie będą go powoli wyprowadzać ze śpiączki... i dziecko zmarło na oczach swojej mamy. DSS też miałam takie zdjęcie Piotrusia jeszcze z nami ciałkiem ale czy duchem też?? Nie wiem. Jedno wiem na pewno w tej całej tragedii Bóg był na tyle łaskawy, że oddał go nam rodzinie na pięć dni, aby mógł pożegnać się z nami najbliższymi a nie zasnąć na wieki sam trzydzieści centymetrów pod ziemią. Jeszcze raz współczuję tej ogromnej tragedii...
pozdrawiam
Asia

( carcinoma non microcellulare probabiliter planeopithaliale) RAK NIEDROBNOKOMÓRKOWY PRAWDOPODOBIE PŁASKONABŁONKOWY

Ewo;
na wszystko potrzeba czasu, mój Tata zmarł kilka miesięcy temu, a ja nadal nie mogę się z tym oswoić. Nie mam siły jeżdzić do niego na cmentarz, w ostatni weekend bardzo chciałam, ale najnormalniej w świecie zabrakło mi odwagi.
Trzymaj się!!

Asia

Współczuję...

Ewo, z trzydziestu kilku lat mojego życia i bycia córką najbliżej byłam z Tatą właśnie w ostatniej fazie choroby. Spaliśmy z nim w pokoju żeby miał nas na wyciągnięcie ręki. I obok tego cierpienia była miłość, która trwa... Kochana nasyć się mamą, bądźcie z sobą jak najdłużej. Pozdr. Asia

Bardzo współczuję

Jainko;
Dziękuję Ci, że jesteś. Za to, że kiedyś mnie utuliłaś, przygarnęłaś pod swoje skrzydła. Za to, że mogłam dzięki Tobie w najgorszych dla mnie chwilach poczuć się jak mała dziewczynka wygłaskana, dopieszczona. Jeszcze raz dziękuję Ci z całego serca.

Asia

Jainko,
co u Ciebie??? Jak tam po "solarium" ??? Czy dostawa już była???
pozdrawiam
Asia

Dziewczyny strata bliskiej osoby boli cholernie, ale spójrzcie na to z innej strony. Nasi rodzice przeżyli swoje życie, byli dumni i szczęśliwi jak widzieli, że ich pielęgnujemy z ogromną troską, okazujemy wiele miłości. Im było łatwiej odejść, a my mieliśmy możliwość pożegnania, pogłaskania itp. I tu chcę zwrócić uwagę na rodziców, którzy tracą swoje maleństwa. Może nie powinnam o tym pisać bo każdy z nas ma swój ból swoje życie własne problemy, których ni jak nie powinno się porównywać, ale... Ostanio rozmawiałam z moim bratem, który stracił czteroletniego synka, dziecko które było dla niego tym co najsłodsze. Mowił mi co czuje jak stoi nad jego grobem. Pilnuje, aby cały czas świeciło światełko na cmentarzu, bo maluch bał się ciemności, jak chodzi w czapce maluszka etc. Nas boli, ale mamy dla kogo żyć, mamy nadal to co najsłodsze - nasze dzieci- i pielęgnujmy w nich pamięć o dziadkach, babciach a oni tam na górze będą szczęśliwi i czekali aż w końcu kiedyś się spotkamy.
Trochę się rozpisałam ale mnie zwróenie uwagi na mojego brata, na jego cierpienie bardzo pomogło.
pozdrawiam
Asia

Jusiu, współczuję. Twój Tatuś ma wspaniałe dziecko, na takie Cię wychował. Tule z całych sił.

Witaj,
nie wiem czy bronchoskopia może być wykonywana w narkozie (bo znieczulenie miejscowe to raczej już jest), ale mój tata miał raz robioną przez nos. Podobno jest dużo łatwiej. Jeśli chodzi o o Twoje obawy, to proszę bardzo nie wywoływać wilka z lasu...
pozdrawiam
Asia