Znalezionych wyników: 3

Cierpliwości. Przecież już jest coraz lepiej.
Parówka, arbuz, może jajko na miękko albo ubite jajeczko pełne witamin to niezłe jedzonko. Podstawowe badania krwi nie są drogie i warto je zrobić nawet na własną rękę i powtórzyć za 2 miesiące.
Może warto by siostra w czasie rehabilitacji wróciła do swoich dawnych pasji albo zajęła głowę czymś ciekawym - książka, robótki ręczne itp.

Pożywne jest też mleko miksowane z bananem. Łatwo wchodza budynie.
Co do badań to ja dostawałam co 2 mies od lekarza rodzinnego na badanie krwi żeby sprawdzić ilość i stosunek płytek. na pet dostałam bez problemu od laryngologa ale niektórzy lekarze uważaja że pet po trzech miesiacach to za wcześnie. Trzeba pamiętać że on wychwytuje też stany zapalne. Usg węzłow robiłam na własna ręke, rezonans 2 wrzesnia mam jako "sprzedaż wiazana' za wykorzystanie mojej historii do artykułu.
Apetyt wróci, waga też. Teraz ważna jest kondycja psychiczna twojej siostry. panika i deprecha atakuje i trzeba byc czujnym. niektórzy potrzebują stałej obecności kogoś bliskiego kto nie wpusci do domu czarnych myśli i pesymizmu.
Będzie dobrze.

Przez cztery miesiące tzn od dnia operacji do zakończenia radioterapii schudłam 20 kg. Mam nadwagę więc się tym nie przejmowałam. już po operacji a przed radioterapią nie mogłam jeść. Były dni ze żyłam na jednym nutridrinku. Niby nic mi nie było tylko zmęczenie. Gotowałam sobie albo dostawałam od innych to co zwykle mi smakowało, chciałam jeść ale nie wchodziło. najlepsza była miksowana gotowana marchewka z masełkiem. Wiedziałam że zdrowa i pożywna ale po zjedzeniu łyżki miałam dość. w czasie radioterapii wmuszałam w siebie płynne potrawy. Na szczęście gardło coraz mniej dokuczało. tylko ten smak - wszystko jak wióry drewniane. Powoli jednak, z dnia na dzień było lepiej.Wieczorne zmęczenie też ustępowało. Do dziś się dziwię że można tak mało jeść i przeżyć kilka miesięcy. Morfologię kontrolowałam co 2 miesiące. Było dobrze.
Dzisiaj, dziewięć miesięcy po radio nadrobiłam ok 7 kg (niestety).Znów wchodzę na czwarte piętro z zakupami bez zadyszki.Nadal nie mogę przełykać normalnie (skutki operacji), prawie nie jadam suchych produktów ale z tym idzie żyć.
Musicie to przejść bo nie ma innego wyjścia. Mam nadzieje że świadomość że inni to przeżyli daje wam siłę do walki. Będzie dobrze bo musi być dobrze, bo siostra bardzo chce i już.
Życzę cierpliwości i wytrwałości. I zdrowia oczywiście.