Znalezionych wyników: 4

Gdybym miała narzeczonego i problem z "tymi sprawami" też poszłabym do psychologa. Bo rak to taka stresująca choroba i w dodatku w twoim przypadku jeszcze nie do końca wyjaśniona. Może mów mu co czujesz albo że nie wiesz co czujesz. Za którymś razem zrozumie przynajmniej to że to sa trudne stany. Z czasem będzie lepiej. Musicie to razem przejść. (może zrób czasem coś dla niego)

Może problem jest też w tym że sama nie zaakceptowałaś jeszcze swojej sytuacji. A z mężęm może trzeba pogadać i zapytać wprost o co chodzi.

Teraz mogłabym sie zwiazać z prostatowcem. Mój rak nie jest związany z "kobiecością", wiek chyba nie ma nic do żeczy bo niektóre w moim wieku maja wręcz większe potrzeby, stres chyba też nie ma wpływu u mnie.
Może to brak jakichś mikroelementów albo witamin? Podobno rakowcy maja wyjatkowo niski poziom selenu w organiźmie. Może jeszcze czegoś. A naturoterapeuci uważają że wszystkie choroby i niedomagania ciała biorą sie z braku mikro i makroelementów oraz witamin. Nawet humor mozna sobie poprawić np czekoladą bo ma odpowiedni skład.
A może zbyt duża strata energii i organizm sie broni?
Mrakad - czy prostatowcy chcą a nie mogą czy też im sie nie chce? Naprawdę wiekszość myśli że utracili męskośc czy to tylko takie obiegowe opinie że tak myślą?

czy choroba nowotworowa wpływa na libido?
No chyba nie dodatnio.
Ktoś ma odwagę i potrzebę o tym pogadać?