Znalezionych wyników: 5

Łącze się w smutku z wami.
I dziękuję Tobie Wiosno za trud dzielenia się z nami poprzez opisywanie walki z chorobą.
Pomaga sama myśl, że są tak cudowni ludzie jak TY.

również wspieram myślami z głęboką nadzieją w sercu

Trzymajcie sie dzielnie. Chwila która trwa może być najlepszą z twoich chwil.

Wiosno Dzielna
Wracam na forum i czytam co u Ciebie.
Nie możemy pomóc śmiertelnie chorym naprawde skutecznie, jeśli nie włączymy rodziny i bliskich. Relacja twoja i dzieci ma ogromny wpływ na postawę męża. Tak jak i ty tak samo dzieci jak i sam mąż przechodzi w toku swojej choroby i cierpienia z tym związanego, różne fazy. Te fazy są związane z emocjami a więc przeżywaniem tego wszystkiego co dzieje sie w waszym systemie rodzinnym, z ich tatą i twoim męże. Kiedy rodzina ma za sobą etapy szoku, gniewu, rozżalenia, poczucia winy, wchodzi -podobnie jak sam umierający chory- w fazę bólu przystosowawczego. Każdy cierpi subiektywnie w sposób indywidualny w swoim indywidualnym czasie. Im bardziej ból uzewnętrzni się przed śmiercią, tym łatwiejszy będzie do zniesienia później.dzielcie się jak umiecie emocjami, uczuciami, a stopniowo, także dzieci na swój sposób, każde na swój, zrozumieją konieczność nieuchronnego rozstania i wspólnie bedziecie się z tym mierzyć.
Przepraszam jeśli cie w jakiś sposób dotykam tym co napisałam.
Jestem psychologiem i zajmuję się traumami, kryzysowymi sytuacjami, pomagam wychodzić "z dołka" jak to niektórzy mówią, a to co ci napisałam to w oparciu o doświadczenia lekarza Elizabeth Rubler-Ross.

Myślę o was.

Wiosno,
Ja uważam że trzeba iść za człowiekiem. Do samego końca. Pozwolić mu decydować, jeśli tylko chce. Intuicja bliskich to jedno a intuicja chorego to drugie. Sama wiesz że cierpienie jest odczuwane subiektywnie. W chorobie cierpi nie tylko sam chory ale też cały system - rodzina. I każdy subiektywnie, na swój sposób
Dziekuje ci , że troskę o bliską osobę opisujesz tak dokładnie. To mnie pomaga. Napisałaś do mnie.
Ja na codzień pomagam innym. Zawsze do końca wierze w zasoby drugiej osoby. Nawet cierpiącej. Warto do końca iść za tym i towarzyszyć.
Nawet jak to trudne.
Ładnych myśli . Dla was.