Znalezionych wyników: 58

owcaMarta, serce mi pęka.
Nie mam słów które by Cię pocieszyły...

Peti, piękne jest to co napisałaś.
Życzę Wam samych cudownych,słonecznych dni.

Tak, urządziliśmy się już jakiś czas temu, ale jakoś nie mogliśmy zgrać terminu imprezki, żeby każdemu pasowało.
Mieszka się bardzo dobrze, chociaż nie ukrywam, że strasznie tęsknię za moim poprzednim mieszkaniem.
Jak jedziemy koło byłego domku i spoglądam w okna, to nie mogę uwierzyć, że mieszka w nim już ktoś inny, że nie zobaczę na balkonie moich rodziców itp. - ciężkie to troszkę.
No ale cóż, życie toczy się dalej i trzeba jakoś sobie jak najlepiej w nim radzić, a już z pewnością starać się to robić..

W sobotę mieliśmy opóźnioną parapetówkę.
Było bardzo fajnie - wesoło i bardzo, bardzo głośno.
Sąsiedzi nadal z nami rozmawiają, więc chyba jakoś to ze spokojem przeżyli

ana7, u mnie jakoś się kręci.
Ogólnie przycichłam na forum, ale nadal czytam wszystko.
Dziś u mnie zimnica okropna, ale chociaż słonko pięknie świeci - świat lepiej wygląda.
Chciałabym już lato, a w najgorszym przypadku wiosnę 8-)

Pozdrawiam wszystkim cieplutko!

rakar, to szacuneczek-bo to moje pierwsze złamanie.
Całe szczęście,że tylko dość maleńkie,mogła to być np cała noga,ale wszystko przede mną :-D

Dlatego chyba też aż tak mocno nie bolało.Głupio mi było marudzić,bo przecież to tylko paluszek.
Jak w ogóle bym mogła narzekać na ból w przypadku takiej maleńkiej kontuzji?
W porównaniu z tym co przechodzą nasi chorzy bliscy to jest pryszcz.
I szczerze mówiąc jak zobaczyłam palec wygięty w drugą stronę to z koleżanką się naśmiałyśmy,bo wyglądało to dziwnie.
Bardziej się bałam jak do szpitala jechaliśmy-ja mam bardzo rozbudowaną wyobraźnię,która mi podpowiadała co mogą mi tam zrobić...a jeszcze jak w poczekalni siedzieliśmy to jakiś facet w gabinecie tak się wydzierał,tak krzyczał z bólu,że myśli mi buzowały.

Jak to w życiu bywa,zawsze jak się wali to się wali drzwiami i oknami.
Wczoraj córka zaczęła gorączkować do 39,6.
Walczyliśmy straszliwie z tą temperaturą.
Do tego doszedł ból brzucha i głowy.
Dziś biedula tak źle się poczuła,że poleciało z niej górą i dołem.
Nie zdążyła usiąść na ubikacji,więc spoooro sprzątania miałam.
Na domiar złego odwracam się,a na korytarzu moja psina chyba ze strachu się posikała.
Nie wiedziałam co pierwsze sprzątać :<:

Pojechaliśmy do lekarki i okazało się,że to jakiś wirus jak jelitówka.
W sobotę mieliśmy zamiar zrobić mocno opóźnioną parapetówkę,ale odwołaliśmy.
Wiadomo jak to jest po różnych "płynach".Nikt na nikogo nie uważa.A jakby mnie ktoś nadepnął na ten palec to chyba bym oszalała.
Więc jest super!

Pozdrawiam z pięknego zakończenia wakacji 8-)

Szliśmy sobie spacerkiem ze znajomymi na jedzonko.
Moja córeczka tak jakoś podeszła mi pod nogi i tak niefortunnie palcem uderzyłam o jej but,że coś chrupnęło,palec skrzywił się w drugą stronę i opuchł.
Kumpel spojrzał na mnie i powiedział-"no chodź,dasz radę,zostało tylko 100m do kebaba".
Byłam dzielna i doczłapałam się tam,ale apetyt straciłam

.
Pojechałam wieczorkiem na chirurgię i okazało się,że złamanie.
Bardzo miły Doktor nastawił w znieczuleniu to co skrzywiło się i założył usztywnienie plastrowe.
Wracając od lekarza do domu zadzwoniłam do synka i mówię mu,że palec złamany.
A on co?Jego pierwsze słowa to-"a odszkodowanie za to będzie?"
I miej tu dzieci i przyjaciół :lol:

Dobiją leżącego :twisted:

mamanel, to masz szczęście.
Moja jak poszła do przedszkola to ryczała,że hej.
Wstawała rano uśmiechnięta,szła w miarę w dobrym nastroju,a jak miałam ją zostawić zaczynało się.
Potrafiła tak się mnie uczepić,że nawet z pomocą wychowawczyni nie mogłam się uwolnić...Później szłam po nią,mówiła,że było super,a od rana to samo.I tak w kółko,bardzo,bardzo długo.
Nie muszę wspominać co ja wtedy przechodziłam :lol:

agakata, wspaniała wiadomość .
Gratulacje!!!

Ja dziś kupiłam namiot i w sobotę jadę na tydzień z dzieciakami i z kumpelami nad jeziorko.
Nasi panowie przyjadą dopiero na weekend.
Mam nadzieję,że pogoda dopisze i że żadne wredne pająki nie będą chciały mnie w namiocie odwiedzać-bryyy!!

Jerzyczku,ten bambus to przeszedł sam siebie-naśmiałam się straszliwie :lol:

jerzozwiesz@amorki.pl, jak to szybko się dzieje?
Pięć latek się już znacie.

Gratulacje i powodzenia

A co do tatuażu, to ja już od jakiegoś czasu o tym myślę.
Chciałam sobie zrobić tatuaż który będzie dla mnie coś znaczył.
Teraz po śmierci Taty myślę nad czymś co będzie się łączyło z moimi Rodzicami.

Edi ,mam nadzieję, że wszytko będzie dobrze!!
kangur_2007, gratuluję!!
Ana,nadal mieszkamy częściowo jak na biwaku.
Ciągle coś do zrobienia,poprawienia,kupienia itp.
Końca pracy nie widać,jedynie koniec funduszy widzimy dokładnie

Właśnie zrobiłam chwilkę odpoczynku aby zajrzeć na forum bo stęskniłam się strasznie,ale już ruszam dalej do walki...

już się odzywam.
Rozmarzyłam się czytając o takim sielskim życiu,ale myślę sobie też ,że wszędzie dobrze gdzie nas nie ma.
Czy to Australia,czy Polska to problemy są.Tu inne,tam inne,ale są.
Aczkolwiek z chęcią bym troszkę poleniuchowała w krainie kangurów