Znalezionych wyników: 3

Przykro mi bardzo, że taki stan dosiągnął Waszego Tatę

Jednak, nie ma co się oszukiwać, niejednego z nas czeka spojrzenie prawdzie w oczy, zmierzenie się ze smutnym obliczem życia, które kiedyś się kończy :-(

Najważniejsze, to być przy Tacie i pomagać mu we wszystkim, nic więcej się nie da chyba zrobić,jak tylko otoczyć miłością i nie pozwolić, aby Tata cierpiał z powodu jakiegokolwiek bólu.

Trzymajcie się Kochani

Witajcie,

Nie wiem do końca co napisać, wyobrażam sobie , że ogarnia Was strach i niepokój. Piszę tak, bo sama codziennie przeżywam z 3-4 razy takich jakby ataków strachu, które muszę odganiać i jakoś racjonalnie sobie wszystko układać w głowie, że takie życie, że tak to już jest......
Dobrze, że będzie ktos z Hospicjum to duża pomoc, poza pomocą medyczną, chodzi głównie o to, że ma się poczucie że nie jest się samemu, że ktoś obok czuwa i zawsze będzie jak tylko będziemy potrzebowali pomocy.
Jeśli nie chce jeść, to myślę, że nie ma co na siłę dawać - może Tata odczuwa jakiś ból, albo jakieś dolegliwości po tym jedzeniu.

Trzymajcie się mocno!!!!

Mój Tata był w takim stanie jaki opisujecie jeszcze przed radioterapią - mówił na inny temat, dopadł go taki potosłów - nie można było zatrzymać jego wypowiedzi. Przysypiał mocno na fotelu.
Może to efekt chemioterapii, moze postępu choroby a może jakiejś choroby towarzyszącej.
Napewno dobrze by było, zębyście mieli stałą opiekę Hospicjum.
My mamy od początku przyjmowania chemioterapii - pielęgniarka nie ma za dużo do robienia przy naszym Tacie - bardziej jest psychologiem niż pomocą pielęgniarską ale jest pewność że zawsze ktoś czuwa. Polecam - nawet dla mamy będzie to duża pomoc.