Znalezionych wyników: 6

tessa, dziś dopiero zajrzałam na Forum .
Bardzo mi przykro z powodu Twojego Taty |przytula|

Brzydko to zabrzmi - ale to było nieuniknione.
My wszyscy z resztą kiedyś odejdziemy...
W moim odczuciu po starcie mamy mówiłam sobie, że skoro to było nieuniknione i wiadomo było że nie ma szans na wyzdrowienie - to już po tych tygodniach ostatnich choroby, takich ciężkich - poczułam ulgę, że mama już nie cierpi... Twój Tata także ma spokój na zawsze... kiedyś się TAM spotkacie... kiedyś się TAM spotkamy wszyscy!
::rose::

Mojej mamie też twarz puchła - moim zdaniem od sterydów.
Trzymaj się Tessa mocno Ci kibicuję.
Silna babka z Ciebie! :tull:

tessa, cieszę się że się odezwałaś.
Czyli u Was stabilnie - to dobrze.

Niepokój jest wiadomo - moim zdaniem największy z powodu niewiedzy jak to wszystko się potoczy.

Pamiętam, że też miałam w sobie niepokój i lęk wiedząc, że w pewnym momencie stan mamy zacznie się pogarszać bo to przecież nieuniknione. Jednak gdy przyszedł moment, że niestety zaczeło się gorzej dziać - lęk odszedł i po prostu zaczęło się działanie aby mamie było jak najlepiej.

Choroba zwycięży niestety (zawsze może oczywiście zdarzyć się cud), najważniejsze żeby przebieg był jak najłagodniejszy.

Musisz teraz być silna ale nie bój się bo jestem przekonana, że poradzisz sobie z tym wszystkim, adrenalina jest taka, że człowiek w tym się odnajduje i podoła tej trudnej sytuacji z pewnością.

Póki co cieszcie się z Tatą wspólnymi chwilami, rozmawiajcie dużo, żartujcie, śmiejcie się, rozwiązujcie krzyżówki...

Bezcenne chwile!

tessa, jak tam u Was?
Jak Twój tata się czuje?
Jak teściowa?

Z tego co się orientuję to lek ten ma działanie przeciwdepresyjne, przeciwstresowe, przeciwlękowe.
Nie martw się jeżeli po pierwszej dawce nie bedzie efektów. Poczekajcie. Z praktyki wiem, że tego typu leki odrazu nie działają - organizm musi się "nasycić".

Trudny ten czas dla nas ale jakoś musimy sobie z naszymi chorymi kochanymi rodzicami radzić i mocno ich wspierać.
Damy radę!