Znalezionych wyników: 8

tessa, a nie można by było jednak sprawdzić teraz co to za guzek?
Byłabyś spokojniejsza.
Ehhh współczuję tych wszystkich zdarzeń w tak krótkim czasie ale ja naprawdę wierzę, że niedługo zaświeci u Ciebie słoneczko _itsme_

cierpliwości...

Tessa na dobranoc puszczam swoim szkrabom przepiękne pieśni-kołysanki Disney'a.
Te piosenki choć z bajek to mają zazwyczaj wartościowe przesłanie.
Posłuchaj "Życie trwa"
https://www.youtube.com/watch?v=qY84qrQ3kRk
:tull:

tessa, będę się modlić aby zostało Ci to wynagrodzone dzidziusiem :tull:

Wiem, że w tym momencie stres utrudia zajście w ciążę, a jeżeli nawet by się udało, to byłoby to dość ryzykowne dla ciąży.

Chorzy - nasi bliscy umierający -są najważniejsi bez wątpienia, ale nie zapominajmy o sobie!
Twój tato i teściowa (zmarła mamusia również) - oni wszyscy z pewnością chcieliby abyście mieli dziecko.

tessa, nie zapominaj o sobie, teraz masz ciężki czas, dbaj jednak o swoje zdrowie aby chociaż zrobić "podkładkę" pod nowe życie, oby niebawem się udało - jedno życie odchodzi, rodzi się kolejne. Dzieci nadają życiu sens - wiem bo jestem matką dwójki małych skrzatów. Są pocieszeniem na każde zło.
Jestem przekonana, że to największe dobro które mogłoby Cię spotkać po tych wszystkich tragediach.

Wiekiem się nie przejmuj, nie jest to może idealny wiek rozrodczy ale wiele osób w Twoim wieku, bądź starsze, rodzi dzieci.
:tull:

Tessa podziwiam Cię, mocno wierzę w to, że kiedyś zostanie Ci to wynagrodzone.
Trzymaj się, bądź silna, nie poddawaj się (choć czasem się porządnie wypłacz ale znowu powstań i walcz o swoich bliskich).
Pewnie już jesteś na skraju wykończenia, a okazuje się, że kolejna trudna walka przed Wami.
Nie masz łatwo jednak nie masz również wyjścia - trzeba przez to przejść.
Przed Tobą całe życie i jeszcze dużo przykrych przeżyć ale z pewnością jeszcze więcej tych najlepszych dla których warto przeczekać te złe!

tessa, jesteś niesamowicie silną osobą, los wciąż wystawia Cię na ciężkie próby: najpierw Twoja mama, następnie zaczęłaś walkę z chorobą taty, a teraz teściowa...
Nie poddawaj się, po deszczu zawsze zaświeci słońce, a po nocy nadchodzi dzień.
Wierzę, że los się w końcu do Ciebie uśmiechnie i wynagrodzi Ci te smutki, cierpienie.
"Choroba to nie kara ale sprawdzian z miłości i człowieczeństwa"
|przytula|

tessa, mojej mamie diagnoze przerzutów do mózgu postawili 7 stycznia a naświetlania wyznaczyli dopiero na 1 marca.
W tym momencie mama jest w takim stanie, ze naswietlania to chyba by nie mialy sensu.
Nawet nie wiem czy mama doczeka tego 1 marca...
Przykro mi podobnie jak Tobie, że leczenie radykalne nie ma juz miejsca i pozostaje tylko paliatywne
Jednak z tą choroba sie nie wygra i leczeniem radykalnym można by było przedłużyć pacjentowi życie ale pewnie kosztem jego zdrowia. Pytanie czy warto? Ciężko zrozumieć granice przejścia z radykal. na paliat. najbardziej nam najbliższym.

Ja zauważyłam wiele takich sytuacji na tym forum, że wydaje się że już niby koniec, a nagle okazuje się, że chory wraca do niezłej formy, że jeszcze można spędzić kilka miłych chwil.