Znalezionych wyników: 4

marcelina007,
Marcelinko spokojnie, nie nakręcaj się bo na prawdę może to być zupełnie niepotrzebne. Ja wiem, że się stresujesz to normalne ale jeszcze nikt Ci nie powiedział, że to coś niepokojącego. Jakbyśmy się wszyscy przebadali to większość z nas ma guzki jakieś w płucach i zazwyczaj są to guzki pozapalne. Ponieważ u Ciebie są problemy onkologiczne więc każda zmiana, która się pojawi musi być wyjaśniona dokładnie, obserwowana żeby w razie czegoś wyłapać ją w odpowiednim momencie.

Teraz tak dla pocieszenia. U mnie mąż jest pod opieką onkologa i też podczas badań kontrolnych wyszły mu guzki niecharakterystyczne w płucach, zupełnie podobnie opisane jak u Ciebie tylko męża mają 6 mm i oczywiście podobnie jak Ty panika i strach w oczach, po 3 miesiącach kolejne TK guzki takie same i tak samo opisane, za kolejne pół roku znowu TK i guzki dalej takie same, kolejne, kolejne, kolejne TK i zawsze wychodzą guzki tych samych rozmiarów i nic się kompletnie z nimi nie dzieje i pani onkolog powiedziała spać spokojnie.

Oczywiście u Ciebie może być tak samo, może być inaczej ale nie psuj sobie magii świąt i nie myśl negatywnie.

Marcelino wiem, że trudno zachować spokój w sytuacji która nas dopada ale trzeba dla własnego dobra.

Nie możesz się tak nakręcać bo to powoduje wszystkie dolegliwości bólowe, które są spowodowane stresem, nerwami.

Ja przed operacją męża i diagnozą (inny rodzaj nowotworu) chodziłam po ścianach z nerw, bolało mnie wszystko, żołądek, głowa, serce, mdlałam jak zobaczyłam męża po operacji. Sama zresztą wylądowałam w szpitalu. To wszystko powodują nerwy, obawa, strach, niepewność i każdy to rozumie jak i każdy to przechodzi, ale nerwy pogorszą tylko Twoje samopoczucie.
Teraz musisz być silna, zwarta i gotowa do walki to główny Twój cel.

Proponuję skorzystać z pomocy psychologa lub psychiatry może w tym trudnym dla Ciebie okresie potrzebne są Ci jakieś leki uspokajająco-przeciwdepresyjne żebyś sobie pomogła a jednocześnie żeby rodzina zwłaszcza dziecko nie odczuwało Twojego ogromnego strachu, dzieci to czują i widzą jak mam płacze i boi się.

Życzę ogromnej siły i pozdrawiam.