Znalezionych wyników: 9

Buuuka,

Kochana pisałam Ci, że stan mamy chyba się pogarsza, były jakieś niepokojące objawy. Wyparłaś to z siebie, oczywiście bo nie chcemy uwierzyć w to najgorsze, że to już ten czas. Wiem jak to jest wybierać kwiaty, trumnę, przeżyłam to i były to najgorsze "zakupy" w moim życiu.
Rozumiem Twój ból, jak każdy na tym forum.

Żadne słowa nie ukoją teraz Twojego cierpienia, musisz to przeżyć sama i po swojemu ja tylko mogę powiedzieć, że czas w jakiś sposób łagodzi ten ból i życzyć Ci dużo spokoju.

Pozdrawiam i mocno :tull:

Buuuka,

Widocznie mama chciała odejść bez Twojej obecności. Czasami tak bywa, że chorzy czekają jak nas przy nich nie ma, czasami jest na odwrót. Nie rób sobie wyrzutów sumienia, to nic już nie zmieni, tak widocznie musiało być. Byłaś wspaniałą córką, która cudownie się mamą opiekowała do końca i mama to wie.

Przyjmij moje najszczersze wyrazy współczucia ::rose::

Buuuka,

Widocznie stan mamy jest na tyle poważny, że nie chcą wypuścić do domu, nie ma stabilizacji. Gdyby mama była w jakiś sposób ustabilizowana to znając nasze realia od razu by mamę wypisali.

Trzymaj się.

Buuuka,

A jesteście pod opieką hospicjum? to by była najlepsza pomoc, samej ciężko, choć możliwe. Pielęgniarki z HD pokażą jak w prosty sposób umyć mamę, przebierać, zmieniać pościel, to bardzo przydatne porady przy osobie leżącej. Z kroplówkami ostrożnie, to musisz ustalić z lekarzem, zresztą i zastrzyki i kroplówki jeśli takowe zleci lekarz też nauczą jak dawać i jak wszystko obsługiwać.

Nie chcę Cię przestraszyć ale stan mamy chyba się pogarsza, może to wynik przerzutów do mózgu takie obrazy osób nieżyjących, nie wiem ale u nas zawsze zapowiadały to najgorsze, przepraszam że tak piszę ale mam tego przykłady w mojej rodzinie, obym się myliła.

Dużo siły, pozdrawiam.

Buuuka,

Czasami nam się wydaje, że nasi chorzy nie słyszą czy też nie rozumieją, co do nich mówimy, ale trzeba rozmawiać jeśli tego chcą. Ja nawet jak miałam wrażenie, że mama mnie nie słyszy siedziałam, głaskałam po ręce i mówiłam to co chciałam powiedzieć, przekazać, podziękować, wesprzeć. Podobno słuch wyłącza się jako ostatni więc warto mówić, nawet jak tego nie słyszą to myślę, że czują naszą bliskość i miłość a to w tym czasie jest takie ważne.

Trzymaj się, pozdrawiam.

Buuuka,

Mamy zachowanie najprawdopodobniej jest spowodowane chorobą. Moja też nie potrafiła odpowiadać logicznie, każdy dotyk był Jej nie na rękę, bo ruszam, bo szarpię. Zupełnie podobne zachowanie. Choroba robi spustoszenie i stąd taka a nie inna reakcja mamy.

Trudno doradzić czy mamie mówić prawdę, czy pocieszać, że będzie dobrze, sami powinniście wyczuć co mama chce wiedzieć. Ja uważam, że nie należy oszukiwać chorych bo może chcą jeszcze coś zrobić, może coś powiedzieć, coś przekazać przed tą swoją ostatnią drogą. Z drugiej strony nie byłabym w stanie powiedzieć całej prawdy, że jest bardzo źle. Myślę, że trzeba ten problem jakoś wyważyć, nie oszukiwać a w sposób delikatny przekazywać informacje o stanie zdrowia zapewniając, że zrobimy wszystko, żeby nie cierpiała mama, że będzie miała zapewnioną opiekę, że będziemy z nią i Jej chorobą.

Buuuka,

Ciężko coś doradzić. Stan zdrowia mamy może się trochę polepszyć a może wszystko pójść w innym kierunku. Lekarze pewnie próbują jakoś mamę "podreperować" ale sama wiesz, że za wiele już nie są w stanie zrobić. Można porozmawiać z mamą i starać się przekonać, żeby jeszcze ze dwa dni poleżała, że trochę Ją wzmocnią, może zaakceptuje ten fakt. Jeśli po rozmowie z lekarzem stwierdzisz, że mama bardziej tam leży bo leży i nie wiele już przy mamie robią i pomagają to może warto zabrać mamę do domu. Raz, że Ona tego bardzo pragnie, dwa żebyście mieli czyste sumienie, że zrobiliście dla mamy wszystko o co prosiła.

Wiem, że niewiele pomogłam ale to są takie trudne decyzje, chcemy jak najlepiej ale czasami nie wiemy co jest to najlepsze. Ja chyba bym mamę zabrała, jak tak bardzo by chciała, ale też do końca nie jestem pewna, nie byłam w takiej sytuacji, mama dzielnie znosiła wszystko co się koło niej działo.

Pozdrawiam.

Buuuka,

Spokojnie, nie bój się hospicjum, trochę mamę ustabilizują i w każdej chwili będziecie mogli mamę zabrać do domu jeśli będzie taka wola mamy czy też Wasza. W hospicjum możecie być cały czas z mamą jeśli wyrazicie taką wolę.

Trzymaj się, pozdrawiam.

Buuuka,