Znalezionych wyników: 5

studentmedycyny,

Było minęło, taka ze mnie wredota

, czepliwa do tego okrutnie

ale bardzo się cieszę, że fochem nie rzuciłeś a jak jeszcze do tego jesteś studentem medycyny to tym bardziej liczymy na pomoc

pozdrawiam i również życzę zdrowych i spokojnych Świąt.

Widocznie jestem niedowiarek i nie bardzo uwierzyłam, że student medycyny tak by określił tak poważne tematy, nawet patrząc na kwestie pokoleniowe. Może miałam rację a może nie a może i chłopaka wystraszyłam tą "burą", trudno przez internet stwierdzić czy wszedł do nas z zamiarem pomocy czy tylko się zaplątał w sieci. Owszem musiał się zarejestrować ale było już kilka takich osóbek, które wchodzą tutaj a to żeby "jaja sobie porobić" a to farby poszukać a to zareklamować olejek więc pewnie dlatego taka ostrożność we mnie.

Jeżeli chce pomóc z potrzeby serca to powinien wrócić.

pozdrawiam

Madzia70,
Ja tam chłopaka zrazić nie chciałam a tym bardziej jeśli jest na prawdę studentem medycyny to mógłby co nieco wnieść na forum ale określenie "fajnie się czyta" jakoś mną poruszyło.

Jak chce nam pomóc to pomoże, nawet jak na Niego "nakrzyczałam" ;-))

od razu na wejściu.

|buziaki|

mariax,
Mówić tyle ile mama może przyjąć do wiadomości, mówić tyle ile mama chce wiedzieć, jak pyta uczciwie odpowiadać ale robić to w taki sposób żeby jednocześnie zapewnić, że będziecie w tej chorobie zawsze razem, że zrobicie wszystko co w Waszej mocy żeby pomóc, nie chce mama rozmawiać o swojej chorobie, nie pyta nie mówić, przyjdzie wtedy odpowiedni moment, że mama sama zada pytania.

To jest moje podejście ale każdy najlepiej zna swojego rodzica, powinien wiedzieć ile jest w stanie przyjąć złych wiadomości, jak może zareagować i jak delikatnie to wszystko rozwiązać. Może to również zrobić lekarz jeśli macie takiego zaufanego i w delikatny sposób potrafi przekazać tak przykrą informację ale chyba prawda choremu, nawet okrojona się należy ponieważ każdy ma jakieś sprawy do załatwienia i może trzeba jakieś rzeczy pozamykać.

Oczywiście każdy musi sam wybrać właściwą drogę i trzeba pomyśleć czy mama chce być świadoma swojego stanu, to już do Waszego rozważenia.
Na pewno temat jest bardzo trudny dla obu stron i dla chorego i osoby chorej.

pozdrawiam