Znalezionych wyników: 8

Jestem z tobą. Będzie dobrze. Masz dużo siły , dasz radę. Pozdrawiam.

Będzie dobrze. Nerwy tez swoje robią. Ja także biegam po lekarzach . Jakby mało było tego wszystkiego. Mam tylko nadzieję, że w mojej główce nic nie siedzi. Pozdrawiam.

Bądzie dobrze.Trzymam kciuki.

Czytałam twoje wszystkie posty. Myślałam- o jaka to twarda kobieta, tak ładnie opisywalaś, dawałaś otuchy.A teraz zaglądam iii..kobieto nie możesz tak sie pogrążać. Wiem , że każdy dzień to koszmar, ta pustka, ale może znajdz sobie coś czym sie zajmiesz, na chwile zapomnisz. Popatrz na dzieciaki i pomysl-kochanie mamy wspaniałe dzieci:)) biorę sie w garść a ty patrz jak sobie radzę. Wiem , że dasz radę. Jesteś wapaniałą kobietą. Matką.
Taki los niestety otrzymałaś. Nikt nie wie co będzie jutro . Jemu też jest ciężko widząc cię w takim stanie. Gdybyś mieszkała bliżej wpadła bym na kawkę.

Kiedyś parę lat wcześniej bardzo przeżyłam śmierć mojego wujka. Chorował na białaczkę. Przykro mi było, że zwlekałam z odwiedzinami, wkońcu zmarł. Dręczyło mnie to strasznie, ciągle mi się śnił, spałam nawet przy zapalonym świetle. i może to zabrzmi dziwnie i głupio, ale siostra ma znajomą, która wróży z kart i opowiedziała jej o tym co sie działo. Poradziła mi zapalić świecę białą i zostawić aż sie cała wypali. I pomogło, nie wiem czy pomogła świeca czy moja psychika . Sny sie skończyły, lęk odpuścił, uspokoiłam sie. Niemyślcie , że jestem jakaś nawiedzona.

Pozdrawiam.

Romka, zrob sobie postanowienie.Masz dzieciaki, a mąż by napewno chciał, żebyście teraz zwlaszcza byli szczęśliwi, choć to napewno trudne strasznie, ale jak będziesz tak sie pogłębiać to jeszcze popadniesz w jakąś chorobę i co będzie? Dzieci skup sie na nich to wasz owoc o ,który teraz ty musisz zadbać. Czy mąż taką by chciał cie widzieć? Musisz zadbać o siebie, wyjść do ludzi , rozmawiać.Wiem , że to tylko słowa i może głupoty piszę ,ale masz dla kogo żyć. Pozdrawiam .

przytulam..jestem z tobą..

Kochana myślisz dobrze, kto by chciał aby cierpiec, nie dziwi mnie to jak myślisz, napewno jesteś przerażona bo kto by nie był. Mam nadzieję, że będziecie do konca razem. Ściskam mocno.

Musi być ci bardzo ciężko, o czym myśli, może wspomina, napewno jest mu przykro na tą sytuacje. To że piszesz , że trzyma za rękę, wydaje mi sie , że chce czuć twoją bliskość, to ciepło rodzinne, jest mu ciężko pogodzic sie z utratą ciebie, tak mi sie wydaje. Jesteś kochaną mu osobą, brak mi słów. Łzy sie kręcą. Wczoraj tak sie modliłam leżąc, za wszystkich tu chorych ,że nawet niewiem kiedy usnełam. Nawet nie wiem co ci napisać. Trzymaj sie, bądz przy nim, Pozdrawiam.