Znalezionych wyników: 3

Unas też tak było, mama brała jak bolało a potem nie szło opanować bólu. Więc teraz bierze tak jak powinno byc. Dziewczyny maja rację. To trudne bo czasami leki działają na chorego tak, zę przesypia większość dnia, ale lepsze to niż patrzenie jak boli. Pozdrawiam.

Przykre jest przyglądane sie jak choroba postępuje. Może to i zasługa leków jak i mogą to też być przerzuty do oun. U nas były raz gorsze raz lepsze dni, było tak, ze mama z przymusu wstawała do toalety. Teraz jest lepiej, a było naprawdę czasami bardzo zle.Nawet lekarz mowił nam , ze mama odchodzi, a ona nadal jest.
Pozdrawiam.

Musisz miec teraz dużo siły, jeszcze więcej niż do tej pory. Nastaw sie bardziej pozytywnie, jesteś teraz im potrzebna. Przykro mi, że nagle tyle bliskich ci osób cierpi właściwie naraz.
Ale czasami tak to już jest. Ja przechodziłam straszna nerwicę, tez miałam kryzys, własciwie po pół roku sie pozbierałam. Miałam córkę w szpitalu, mamę leżącą , słabą w domu. I bezradność. Brak pomocy. Nieprzespane nocki. Brałam leki uspakajające i jakoś pomału sie wyciszyłam. Może nie dokonca no ale zawsze coś. A strach jest cały czas. Biorę dzień jak leci, nie myslę co bedzie jutro. Pozdrawiam.