Znalezionych wyników: 5

dusia157,
Rozumiem Twoje rozgoryczenie, ale rozumiem też decyzję onkologa - nadczynność jest ewidentna a prawie wszystkie leki celowane mają w warunkach kwalifikacji do leczenia:

Cytat:

czynnosć tarczycy prawidłowa lub wyrównana farmakologicznie

http://onkologia-online.p...2.18/b/b.10.pdf str.2

Konsekwencje nieleczonej nadczynności lub tej stymulowanej innym leczeniem są bardzo poważne - najcięższe dotyczą układu sercowo-naczyniowego.
Co do interferonu alfa to wiem, że jego stosowanie także może nieść ze sobą ryzyko wystąpienia pewnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu tarczycy.

Czy tata odczuwa jakieś dolegliwości w okolicy lędźwiowej ( naciek w mięśniu)?

Nie, w programie lekowym z sunitynibem nie ma wskazań do potwierdzania histologicznego raka nerki w przerzutach.

https://www.gov.pl/attach...ec-c7854a9d25ad

Gdyby jednak lekarze widzieli konieczność badań histpat to czy biopsja nie byłaby możliwa w obrębie mięśnia lędźwiowego?

dusia157,
Leczenie rozsianego raka nerkowokomórkowego jest faktycznie różne od leczenia wielu innych raków, tzn. raków wywodzących się z innych organów. Wycinanie przerzutów odległych raka nerki jest bowiem dość często stosowaną formą leczenia paliatywnego - a nie wykonuje się tego tak często w innych rakach. W tym sensie rak nerki jest jakby bardziej „chirurgiczny”.
Oczywiście są też inne, bardzo nowoczesne metody leczenia systemowego ( konkretne leki), niemniej dopóki można lekarze starają się wdrażać właśnie leczenie chirurgiczne.

Obecna sytuacja ( przerzuty w płucu prawym oraz zmiana przerzutowa w mięśniu przykręgosłupowym, dodatkowo rozedma płuc) wygląda na niezbyt korzystną z punktu widzenia chirurga. Operacja ma sens wówczas gdy można usunąć przerzut w całości - a nie wydaje mi się aby słabo odgraniczone zmiany w płucu udało się radykalnie wyciąć. Przy tym taka operacja na miąższu płucnym to zawsze duże obciążenie dla wydolności oddechowej, która pewnie i tak nie jest dobra ( rozedma).

Być może prostsza technicznie byłaby operacja w obrębie mięśnia, ale tutaj pytanie - czy warto wykonywać taką bolesną na etapie rekonwalescencji operację? Czy byłoby to w dłuższej perspektywie korzystne dla chorego?
Naprawdę trudno mi to ocenić - generalnie leczenie paliatywne, czy to chirurgiczne czy systemowe, musi być dobrze wyważone, dobrane do konkretnego chorego. Wiadomo, każde leczenie przeciwnowotworowe powoduje określone skutki uboczne. Ale nie można podejmować się leczenia, które z dużym prawdopodobieństwem będzie ryzykowne - a tak oceniłabym operowanie płuca.

Oczywiście tylko lekarz może podać Wam jednoznaczną odpowiedź na wszelkie pytania dotyczące leczenia.

Pozdrawiam najserdeczniej, m.

Do obrazowania tkanek miękkich bardziej przydatne może być usg albo rezonans magnetyczny. Trudno mi jednak ocenić czy ich wykonywanie miałoby aktualnie uzasadnienie.
Czy Tata ma jakieś konkretne dolegliwości związane z tym odcinkiem kręgosłupa?

Szycie jest normalną procedurą chirurgiczną - w przypadku nerki chodzi o to, że leżenie/spokój/bezruch po operacji ma zminimalizować ryzyko krwawienia ponieważ nerki są bogato unaczynione i jeśli nie usuwa się całego narządu, ale pozostawia część to ten właśnie mocno unaczyniony miąższ jest źródłem potencjalnego krwawienia pooperacyjnego.
Niemniej jeśli jest możliwe wykonanie częściowej nefrektomii to warto próbować.