Znalezionych wyników: 2

betsi kochana,

Pamiętaj, proszę, że musisz to swoje nowe życie przeżyć - dobrze albo i nawet bardzo dobrze.Przeżyć a nie patrzeć jak ono gdzieś tam sobie sunie boczkiem. Żyj pokonując lęki, troszcząc się o siebie i syna, o nowy związek.
Absolutnie odsuń na bok czyjeś oceny dotyczące Twoich osobistych wyborów - wiem, że takie oceny ( czasem pewnie dobitnie wypowiadane na głos) bardzo bolą. Ale Ty już przeszłaś tyle, że na pewno jesteś w stanie poradzić sobie z takimi małymi paskudztwami.
Ściskam mocno!

betsi,
Przykro czytać takie relacje...

Dramatyczne wydarzenia weryfikują wiele spraw, rzeczywistość bywa nie do udźwignięcia...
Walczyłaś o męża, teraz zawalcz o siebie i swojego syna. Spróbuj omijać, nie zauważać "nieporozumień", dla własnego dobra.
Niczego nie usprawiedliwiam, ale może być tak, że żałoba Twoich teściów dla nich samych jest niezrozumiała, nie do ogarnięcia - czasem więcej jest w ludziach złości po stracie bliskiej osoby niż żalu. Tak też bywa. Nie jest oczywiście Twoją rolą pocieszanie teściów, raczej sugerowałabym pewien dystans w kontaktach, z pewnością wszyscy potrzebujecie bardzo dużo czasu na dojście do względnej normalności.
Pozdrawiam Cie najserdeczniej.