Znalezionych wyników: 4

Jeśli chodzi o przeproszenie mamy za złe uczynki- ja bym zrobiła tak- powróciłabym w rozmowie do tych wydarzeń- powspominałabym głupoty (ze śmiechem), które zrobiłam, a na koniec powiedziałabym ,że byłam głupia ,że tak robiłam i chciałabym ją przeprosić za to ,że przyspożyłam tylu problemów,że teraz jestem madrzejsza i zrobiłabym tak jak mi mówiła- taka zwykła rozmowa- wydaje mi się ,że tak byłoby sensownie. Nie przepraszasz oficjalnie, ale masz czyste sumienie... Pewnie usłyszysz od mamy,że młodość ma swoje prawa i ,że okres dojrzewania przysparza wielu problemów,ale była na to przygotowana... Choć mam 33 lata- tak właśnie odpowiedziałabym moim dzieciom w takiej rozmowie...
Powodzenia i pozdrawiam...
Zyczę wielkiej siły!!!

[ Dodano: 2012-07-21, 22:59 ]
Jeszcze w drugą stronę. Moja mama nie przyszła na mój ślub(zapiła)- minęło 7 lat- ostatnio w jakiejś rozmowie powiedziała, że nie może sobie wybaczyć ,że nie była na moim ślubie- odp jej ,ze ja już dawno jej przebaczyłam i nie mam jej nic za złe, było minęło żyjemy dalej i nie ma co się boczyć na siebie... Nie wiem czy dotarło to do niej , ąle ja mam już czyste sumienie, jest mi lżej- już nie mam żalu..

Witaj Asiu.
Daj znać co u Was, co z mamą...?

Przykro mi Asiu ,że i Ciebie( Twoją mamę) dopadła ta choroba. Nikt Ci tu nie podpowie ile to wszystko będzie trwało, ale skoro mama nie ma sily sama sie poruszać i nie ma apetytu to widać ,że jej stan się pogarsza, a to nie prowadzi do niczego dobrego...

Pozdrawiam i trzymaj się mocno!