Znaleziono 1 wynik

pelagia, Czytając historię Twojej Mamusi zastanawiam się nad naszymi życiowymi, splątanymi relacjami...
Chciałoby się aby wszystko było proste, jasne klarowne...ale chyba nigdy tak nie było i nie będzie, bo życie potrafi zawikłać takie węzły, których żaden geniusz nie jest w stanie rozwikłać...
Bez sensu jest mówić, że każdy choć tak pobieżnie zapozna się z Twoją historią może zdobyć się jedynie na współczucie wymieszane z ogromną dawką żalu, że są ludzie, którzy do końca nie potrafią okazać że ich życie nie było porażką.
Twoja Mamusia jest pod wpływem dramatycznej choroby, przy której rak jest tylko chorobą współistniejącą, zrezygnowała z godnego życia na rzecz chwilowej ulgi, zapomnienia, chwilowej przyjemności... to jest jej wybór, to jest jej decyzja, dlatego nikt, nawet Ty nie mamy prawa oceniać jej wyboru.

pelagia, Wiem, że to co dzieje się w tej chwili z Twoją rodziną to przekracza zakres zwykłego życia, jesteś wystawiona na dramatyczną próbę swojego charakteru, myślę że wychodzisz z niej zwycięsko, pomimo bólu i bezsilności starasz się zwrócić dług zaciągnięty w dzieciństwie, niewiele jest osób zdolnych do takiego heroizmu...
Wiem że to bardzo trudne, wiem że to potrafi boleć jak najgorsza rana...ale zapewniam Cię że warto zrobić coś dla samej siebie...a w tej chwili pokazujesz, że jesteś największym sukcesem swojej Mamusi, że jej życie utopione w kieliszku nie było przegrane i że odniosła sukces, rodząc i wychowując Ciebie...
Dlatego wierzę że wytrzymasz wszystkie rozczarowania, cały ból i rozpacz odchodzenia, mimo wszystko, ukochanej osoby jaką ciągle pozostaje Twoja Mama.
Pozdrawiam serdecznie :/pociesza:/