Znalezionych wyników: 10

Ewuniu
Myślę że Twój znajomy ma absolutną rację, myślę że racje mają ci którzy zamiast programu maksimum, zakładają plan minimum....
Nasza choroba trwa bardzo długo, i generalną zasadą jest czekanie...
Wtedy gdy chcemy radykalnych działań, musimy czekać...
Ewuniu siły i cierpliwości, tego nie może Wam zabraknąć, tego życzę z całego serca... w razie czego możesz brać ode mnie :mrgreen:

Końcówka powinna być... pozdrawiam Mamusię a Ciebie szczególnie

Niekiedy coś ginie w eterze, ale sens mam nadzieję udaje się zachować :mrgreen:

Ewuniu, Jest taka opowieść o dębie i wierzbie, wiejący wiatr wyrwał z korzeniami dęba, bo nie chciał się ugiąć pod naporem burzy.
Wierzba która przygięła się aż do ziemi gdy wiał wiatr, ale wyprostowała się gdy burza przeszła...

Ewelinko choroba przeraża Was, wysysa energię wiarę i nadzieję...Jest to normalne i naturalne spotkało każdego z nas, dlatego nie ma co udawać że nic się nie stało....
Trudno, musicie zrobić wszystko co tylko możliwe, aby wrócić do zdrowia, do sił, skoro nie ma nadziei na cud... musicie zrobić wszystko co tylko możliwe, aby życie było znośne i bez bólu, problemów...amusię i Ciebie szczególnie :flower:

Ewuniu, zawsze twierdzę, że nasza choroba jest dlatego tak bardzo ciężka, że jej leczenie trwa bardzo długo, że dostarcza paskudnych dolegliwości...
Dlatego każdy z nas, dotkniętych tym nieszczęściem musi uzbroić się w cierpliwość, wszystkiego może nam zabraknąć z wyjątkiem cierpliwości, siły i wiary w lepsze jutro...

Ewelinko zapewniam Cię że u mnie wszystko przebiega normalnie... jedne dolegliwości znikają, pojawiają się nowe, ale gdy wiesz, że to jest elementem naszej choroby... udaje się z tym żyć.

Jeżeli udaje się pomóc komukolwiek... to dzieje się to na zasadzie wzajemności, dwu słabeuszy tworzy układ wzajemnie podtrzymujący się, jest silniejszy i stabilniejszy niżeli samotny bohater...
Razem jesteśmy silniejsi niżeli osobno, razem jest nam po prostu lepiej, niżeli sam na sam z chorobą... _itsme_

Ewelinko wklej skany dokumentów na forum, są tutaj mądre głowy które będą w stanie pomóc odpowiadając na Twoje pytania.
Koszt TK to ok 1000 zł
Zanim podejmiesz jakieś działania porozmawiaj z lekarzem prowadzącym Mamę niech ustosunkuje się do Twoich wątpliwości

Ewelino.
Na pytanie które zadałaś nie ma odpowiedzi... może tylko ta, że nowotwór jest stosunkowo młodym tematem.
28 lat temu zetknąłem się z rakiem pierwszy raz, w bardzo bolesny sposób.
Rak zabrał mi najstarszego brata, metod leczenia było wtedy naprawdę bardzo mało, a skuteczność leczenia naprawdę znikoma.
Dlatego wierzę, że każdego dnia dzieje się w tej sprawie mnóstwo dobrych rzeczy, rzesza ludzi, lekarzy, naukowców pracują nad tym strasznie trudnym problemem i choć postęp wydaje się niezauważalny, to jednak niesie nadzieję zarówno dla nas w tym momencie chorych, jak i tych którzy niestety przyjdą po nas.

Dlatego nie wolno tracić nadziei, dlatego musimy wierzyć że może już jutro nastąpi przełom, a my, nasi bliscy będą beneficjentami tego cudu.
Życzę tego Tobie i nam wszystkim |uscisk|

Ewelino, myślę że Honorata ma rację z robieniem niespodzianki...

Zastanawiam się nad tym co napisałaś na temat cudów...
napisałem Ci że bez względu na to co mówi statystyka na temat raka jedna sprawa jest ewidentna.
To samo rozpoznanie, identyczne parametry guza, wszystkie dane dotyczące pacjenta pokrywające się w 100% nie gwarantują takich samych efektów leczenia, takich samych objawów czy dolegliwości.
Nie ma identycznych ludzi, dlatego leczenie jest za każdym razem naprawdę jedyne w swoim rodzaju, unikalne
Dlatego w wielu wypadkach efekty leczenia można rozpatrywać w kategoriach cudu...
Zawsze byłem fatalistą, twierdziłem że wolę rozpatrywać najgorsze warianty zdarzeń, aby później być mile zaskoczonym.
Nie stałem się hurraoptymistą... ale staram się patrzeć na wiele spraw z większą wiarą, z zaufaniem, że ci którzy pomagają mi wiedzą co robią, są naprawdę dobrymi lekarzami, dlatego życzę im sukcesu zawodowego a sobie szczęścia.
Tobie i Twojej Mamusi życzę tego samego :flower: