Znalezionych wyników: 21

Witaj Kasiu.
Niekiedy zastanawiam się czy jestem szczęśliwszy, mądrzejszy dowiadując się więcej o swojej chorobie...
Myślę że jest to z mojej strony minimalizm, ale... nie za bardzo potrzebna jest mi wiedza, o wszystkich zagrożeniach, powikłaniach, o wszystkich możliwościach jakie niesie moje schorzenie.
Staram się raczej dowiedzieć co powinienem zrobić aby ulżyć sobie w zwalczaniu skutków mojego przypadku.
Lekarzem raczej już nie zostanę, aby pomóc samemu sobie... dlatego wiedzę fachową zostawiam profesjonalistom, to oni muszą wiedzieć w jaki sposób mogą mnie wyciągnąć z tej sytuacji w jakiej si ę znalazłem...
Myślę, że niepokój który jest w nas nie pozwoli zignorować starych przyzwyczajeń i nauki, że ostrzeżony, to znaczy uzbrojony, że nie jest to do końca zgodne z naszą naturą, ale staram się nie przeciążać swojej mózgownicy nadmiarem informacji, których w większości wypadków nie potrafiłbym wykorzystać...
Dlatego Kasiu zająłbym się swoimi pasjami, spokojnie czekając na rozwój wypadków, tego co przed nami jakoś jeszcze nie potrafimy ani przewidzieć, ani przeciwdziałać skutecznie, dlatego... korzystaj z czasu, on ma swoje prawa.
Pozdrawiam serdecznie

Mówią, że goście to najgorszy wynalazek wszechczasów, dawniej mówiono, że na 3 dzień gość zaczyna śmierdzieć...Niekiedy miewam takie dni, że bardzo chcę aby ktoś do mnie zaglądnął, są goście z którymi mógłbym siedzieć godzinami i gadać na każdy temat, ale są i tacy, których już w wejściu informuję że jestem potwornie zmęczony i właśnie miałem się położyć...
Ale w naszej sytuacji całkowite odcięcie się od świata, jest potwornym błędem i tego staram się unikać za wszelką cenę.
Jesteśmy chorzy, ale życie nie zamyka się dla nas w 4 ścianach, choćby tylko dlatego, że musimy pokazać oczekującym naszej klepsydry, że ciągle za wcześnie na zakup kwiatów, niech czekają cierpliwie...
Kasiu wszystkiego naj... zwłaszcza teraz.
Pozdrawiam serdecznie :mrgreen:

Witaj Kasiu ze swoimi Uroczymi Gośćmi :mrgreen:

Odnoszę wrażenie, że po chwilowym spadku formy u wielu z nas, zaczynamy odbijać się od dna paskudnego samopoczucia, ze mimo niezbyt ciekawej pogody zaczynamy powracać do lepszej kondycji zarówno psychicznej jak i fizycznej, a to znaczy, ze jesienna depresja kończy swój okres urzędowania pozostawiając nadzieję na złotą jesień i odrobinę babiego lata....
Generalnie nie lubię pisać na temat pogody, ale w naszym wypadku myślę, że z konieczności jesteśmy dosyć wrażliwi na wpływ pogody na nasze samopoczucie, spadek odporności fizycznie wymusza na nas większą wrażliwość i uwagę na to co może spowodować chwilowa nieostrożność czy brak uwagi...ale właśnie stabilizacja jesiennych objawów powoduje, że wszyscy czujemy się zdecydowanie lepiej... i niech tak już zostanie do przyszłego lata, gdy zaczną dręczyć nas upały :mrgreen:

Pozdrawiam serdecznie

Tak to już z nami jest, że jesteśmy albo po badaniach, albo przed kolejnymi... zawsze musi coś się dziać ciekawego, a to że w międzyczasie miewamy gorsze dni... do tego chyba musimy już się przyzwyczaić bez względu na upływ czasu.Wiem, że to co napisałem nie brzmi nazbyt optymistycznie, ale z drugiej strony mamy w międzyczasie czas na zwykłą radość z każdego nowego dnia i od nas tylko zależy jak ten czas wykorzystamy.
Kasiu, wierzę że po wszystkich dołkach, depresjach przyjdą dla nas kolejne dobre dni, gdy wspomnienia będą jedynie mgłą nad naszym życiem, a nam zostanie spokój i nadzieja na same dobre dni.
Życzę nam wszystkim takiego scenariusza...oby zrealizował się jak najszybciej.

Skoro wszyscy to wszyscy, babcia też...
Czekamy Kasiu na wyniki badań...
pozdrawiam :lol:

Witaj Kasiu :flower:

W trakcie dorastania doszedłem do wniosku, że skoro jestem chory, to nie mam ochot znosić jakichkolwiek dolegliwości, których mogę uniknąć dzięki środkom farmakologicznym czy jakichkolwiek innych środków, którymi może zaskoczyć mnie medycyna.
Przestałem dociekać co jest przyczyną mojego samopoczucia czy bólu...
Gdy pojawił się ból kręgosłupa i prawego barku poszukałem pomocy w poradni leczenia bólu i okazało się że było to najlepsze z możliwych rozwiązań, zastosowano najskuteczniejsze leczenie, ja mam komfort życia na najwyższym poziomie, a lekarz satysfakcję, że udało mu się pomóc, to że uniknąłem plątania się po mądrych specjalistach to jest sukces największy, zwłaszcza że terminy są niekiedy obłędne i zupełnie oderwane od jakichś realnych potrzeb...
po co mi wizyta u lekarza za 3 miesiące, skoro boli mnie teraz w tej chwili.
Informacja dlaczego mnie boli też jest potrzebna, ale myślę że w mojej sytuacji mogę sobie poczekać na odpowiedź dlaczego...
Nie zachęcam Cię do pójścia moją drogą, wiedz jednak, że może to być naprawdę niezły sposób na uniknięcie wielu cierpień, które naprawdę nie są nikomu potrzebne do szczęścia.
Pozdrawiam serdecznie

Witaj Kasiu.
Próbowałem dziś popracować trochę w piwnicy rąbiąc przeschniętego jesiona na drobne rozpałkowe szczapy... masakra, chyba w kamieniołomie mają lepszą robotę...

Kasiu, będziemy cierpliwie czekać do środy na wyniki badań, wierzę że będą pozytywne..
A tym czasem życzę udanego ostatniego wakacyjnego już weekendu :lol:

Witaj Kasiu.
Wędrując po wątkach Forum spotykamy się z różnymi odczuciami, próbujemy w jakiś sposób zasygnalizować swoją obecność, wsparcie lub pomoc merytoryczną w momencie gdy czujemy się na siłach aby takowej udzielić...
Tak ja postępowałem do tej pory... i chyba nie zmienię swojego postępowania, bez względu na to jakie reakcje wywoła moja obecność w danym wątku...
Oczywiste jest, że niekiedy znikam z czyichś oczu, gdy wyczuwam, że ktoś nie trawi mnie, lub, że ja sam zaczynam przeszkadzać sam sobie.
Kasiu wierzę, że będziesz w dalszym ciągu nie tylko biernym obserwatorem tego co dzieje się na innych wątkach... i w dalszym ciągu będziesz uczestniczyć w każdej sprawie, która wzbudzi Twoje zainteresowanie czy potrzebę wypowiedzenia się.

Cieszę się że spotkałyście się z Justyną, nie będę kłamał, że nie zazdroszczę takiej możliwości, ja oprócz osób poznanych na zlocie, miałem przyjemność spotkania się tylko z Agnieszką - Anelią, a to zdecydowanie za mało w stosunku do chęci.
Pozdrawiam serdecznie

Dodano: 2012-08-18, 22:50

Witaj Kasiu :flower:

Trochę późnawo się zrobiło, na wizyty, ale ....myślę, ze jednak mnie nie pogonisz jak spóźnionego wizytanta

Pozdrawiam serdecznie, choć wieczornie :flow:

Kasiu, ze swoimi humorkami przypominasz mi mojego syna, który zawsze najbardziej cieszył się z każdego wyjazdu, z każdej wycieczki, ale zawsze najszybciej chciał wracać do naszej Alwerni...
Kasiu wszędzie jest najcudniej, ale własne kąty będą najcudowniejszym miejscem na świecie...
To dobrze ze tęsknisz do domu, ale teraz baw się i odpoczywaj... jutro nadejdzie niebawem :mrgreen:

Witaj Kasiu :flower:

Myślę Skarbie, że znalazłaś rewelacyjny demotywator...
Zazwyczaj potulnie zgadzamy się na to co niesie nam życie, potulnie przyjmujemy cios za ciosem, mówiąc to nie ode mnie zależy, to zesłał los, siła wyższa.
Spokojnie argumentujemy, że nawet największe protesty nic nam nie dadzą....
A jednak należy bić się ze swoim losem, uczą tego najstarsze baśnie i legendy, a współczesne historie z życia wzięte uczą, że nawet jeśli nie uda się odmienić losu, to można spowodować, aby stał się on bardziej kompatybilny z naszymi oczekiwaniami ...
Dlatego popieram Cię w Twoim buncie i podobnie jak Ty zadziornie pytam, co jest grane? jak długo mam czekać na zmianę na lepsze, dostatecznie długo było do bani... czekam na nowe rozdanie [krzyk]

Witaj Kasiu :flower:

Zastanawiam się niekiedy czy chciałbym aby moje życie było takie bezkonfliktowe, bez stresowe, takie dużo prostsze...
Nie potrafię odpowiedzieć jednoznacznie...
Niekiedy myślę że moje marzenie ze wczesnych lat mojej dorosłości spełnia się samoczynnie... nie siedzę przy oknie, nie obserwuję życia. Biorę w nim udział, i to chyba stanowi wartość nie do podrobienia...
Pozdrawiam sobotnio :in_love:

Witam wieczornie :flower:

Kasiu myślę że warto mieć w życiu trochę znajomych, którzy mają w stosunku do nas jakieś zobowiązania...nasze czasy są wredne, a pomoc medyczna za 6miesięcy... nie tego oczekujemy, nie na to zasłużyliśmy za lata pracy...

Jestem niekiedy pełen podziwu dla swojego sprzętu komputerowego...myślę że gdyby rozumiał co niekiedy do niego mówię to... ja byłbym obraził się śmiertelnie już nie jeden raz... a ten działa...

Ciekawy jestem na co mógłbym narzekać gdybym nie miał na co narzekać :?ale?:

Pozdrawiam serdecznie